п’янчу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| п’янчу́га | п’янчу́гі | |
| п’янчу́гі | п’янчу́г | |
| п’янчу́зе | п’янчу́гам | |
| п’янчу́гу | п’янчу́г | |
| п’янчу́гай п’янчу́гаю |
п’янчу́гамі | |
| п’янчу́зе | п’янчу́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)