несарва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
несарва́ны |
несарва́ная |
несарва́нае |
несарва́ныя |
Р. |
несарва́нага |
несарва́най несарва́нае |
несарва́нага |
несарва́ных |
Д. |
несарва́наму |
несарва́най |
несарва́наму |
несарва́ным |
В. |
несарва́ны (неадуш.) несарва́нага (адуш.) |
несарва́ную |
несарва́нае |
несарва́ныя (неадуш.) несарва́ных (адуш.) |
Т. |
несарва́ным |
несарва́най несарва́наю |
несарва́ным |
несарва́нымі |
М. |
несарва́ным |
несарва́най |
несарва́ным |
несарва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
несардэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
несардэ́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
несардэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
несардэ́чнасць |
Р. |
несардэ́чнасці |
Д. |
несардэ́чнасці |
В. |
несардэ́чнасць |
Т. |
несардэ́чнасцю |
М. |
несардэ́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
несардэ́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
несардэ́чны |
несардэ́чная |
несардэ́чнае |
несардэ́чныя |
Р. |
несардэ́чнага |
несардэ́чнай несардэ́чнае |
несардэ́чнага |
несардэ́чных |
Д. |
несардэ́чнаму |
несардэ́чнай |
несардэ́чнаму |
несардэ́чным |
В. |
несардэ́чны (неадуш.) несардэ́чнага (адуш.) |
несардэ́чную |
несардэ́чнае |
несардэ́чныя (неадуш.) несардэ́чных (адуш.) |
Т. |
несардэ́чным |
несардэ́чнай несардэ́чнаю |
несардэ́чным |
несардэ́чнымі |
М. |
несардэ́чным |
несардэ́чнай |
несардэ́чным |
несардэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
несартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
несартава́ны |
несартава́ная |
несартава́нае |
несартава́ныя |
Р. |
несартава́нага |
несартава́най несартава́нае |
несартава́нага |
несартава́ных |
Д. |
несартава́наму |
несартава́най |
несартава́наму |
несартава́ным |
В. |
несартава́ны (неадуш.) несартава́нага (адуш.) |
несартава́ную |
несартава́нае |
несартава́ныя (неадуш.) несартава́ных (адуш.) |
Т. |
несартава́ным |
несартава́най несартава́наю |
несартава́ным |
несартава́нымі |
М. |
несартава́ным |
несартава́най |
несартава́ным |
несартава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
несартавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
несартавы́ |
несартава́я |
несартаво́е |
несартавы́я |
Р. |
несартаво́га |
несартаво́й несартаво́е |
несартаво́га |
несартавы́х |
Д. |
несартаво́му |
несартаво́й |
несартаво́му |
несартавы́м |
В. |
несартавы́ (неадуш.) несартаво́га (адуш.) |
несартаву́ю |
несартаво́е |
несартавы́я (неадуш.) несартавы́х (адуш.) |
Т. |
несартавы́м |
несартаво́й несартаво́ю |
несартавы́м |
несартавы́мі |
М. |
несартавы́м |
несартаво́й |
несартавы́м |
несартавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
несарыентава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
несарыентава́ны |
несарыентава́ная |
несарыентава́нае |
несарыентава́ныя |
Р. |
несарыентава́нага |
несарыентава́най несарыентава́нае |
несарыентава́нага |
несарыентава́ных |
Д. |
несарыентава́наму |
несарыентава́най |
несарыентава́наму |
несарыентава́ным |
В. |
несарыентава́ны (неадуш.) несарыентава́нага (адуш.) |
несарыентава́ную |
несарыентава́нае |
несарыентава́ныя (неадуш.) несарыентава́ных (адуш.) |
Т. |
несарыентава́ным |
несарыентава́най несарыентава́наю |
несарыентава́ным |
несарыентава́нымі |
М. |
несарыентава́ным |
несарыентава́най |
несарыентава́ным |
несарыентава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.