нелітара́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нелітара́тар |
нелітара́тары |
Р. |
нелітара́тара |
нелітара́тараў |
Д. |
нелітара́тару |
нелітара́тарам |
В. |
нелітара́тара |
нелітара́тараў |
Т. |
нелітара́тарам |
нелітара́тарамі |
М. |
нелітара́тару |
нелітара́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нелітарату́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нелітарату́рны |
нелітарату́рная |
нелітарату́рнае |
нелітарату́рныя |
Р. |
нелітарату́рнага |
нелітарату́рнай нелітарату́рнае |
нелітарату́рнага |
нелітарату́рных |
Д. |
нелітарату́рнаму |
нелітарату́рнай |
нелітарату́рнаму |
нелітарату́рным |
В. |
нелітарату́рны (неадуш.) нелітарату́рнага (адуш.) |
нелітарату́рную |
нелітарату́рнае |
нелітарату́рныя (неадуш.) нелітарату́рных (адуш.) |
Т. |
нелітарату́рным |
нелітарату́рнай нелітарату́рнаю |
нелітарату́рным |
нелітарату́рнымі |
М. |
нелітарату́рным |
нелітарату́рнай |
нелітарату́рным |
нелітарату́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нелі́тасціва
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
нелі́тасціва нелітасці́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
нелітасці́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нелітасці́васць |
Р. |
нелітасці́васці |
Д. |
нелітасці́васці |
В. |
нелітасці́васць |
Т. |
нелітасці́васцю |
М. |
нелітасці́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нелітасці́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нелітасці́вы |
нелітасці́вая |
нелітасці́вае |
нелітасці́выя |
Р. |
нелітасці́вага |
нелітасці́вай нелітасці́вае |
нелітасці́вага |
нелітасці́вых |
Д. |
нелітасці́ваму |
нелітасці́вай |
нелітасці́ваму |
нелітасці́вым |
В. |
нелітасці́вы (неадуш.) нелітасці́вага (адуш.) |
нелітасці́вую |
нелітасці́вае |
нелітасці́выя (неадуш.) нелітасці́вых (адуш.) |
Т. |
нелітасці́вым |
нелітасці́вай нелітасці́ваю |
нелітасці́вым |
нелітасці́вымі |
М. |
нелітасці́вым |
нелітасці́вай |
нелітасці́вым |
нелітасці́вых |
Іншыя варыянты:
нялі́тасцівы.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нелічо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нелічо́ны |
нелічо́ная |
нелічо́нае |
нелічо́ныя |
Р. |
нелічо́нага |
нелічо́най нелічо́нае |
нелічо́нага |
нелічо́ных |
Д. |
нелічо́наму |
нелічо́най |
нелічо́наму |
нелічо́ным |
В. |
нелічо́ны (неадуш.) нелічо́нага (адуш.) |
нелічо́ную |
нелічо́нае |
нелічо́ныя (неадуш.) нелічо́ных (адуш.) |
Т. |
нелічо́ным |
нелічо́най нелічо́наю |
нелічо́ным |
нелічо́нымі |
М. |
нелічо́ным |
нелічо́най |
нелічо́ным |
нелічо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
не́льга
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
не́льга |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.