нахваста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нахваста́ны |
нахваста́ная |
нахваста́нае |
нахваста́ныя |
Р. |
нахваста́нага |
нахваста́най нахваста́нае |
нахваста́нага |
нахваста́ных |
Д. |
нахваста́наму |
нахваста́най |
нахваста́наму |
нахваста́ным |
В. |
нахваста́ны (неадуш.) нахваста́нага (адуш.) |
нахваста́ную |
нахваста́нае |
нахваста́ныя (неадуш.) нахваста́ных (адуш.) |
Т. |
нахваста́ным |
нахваста́най нахваста́наю |
нахваста́ным |
нахваста́нымі |
М. |
нахваста́ным |
нахваста́най |
нахваста́ным |
нахваста́ных |
Кароткая форма: нахваста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нахваста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нахвашчу́ся |
нахво́шчамся |
2-я ас. |
нахво́шчашся |
нахво́шчацеся |
3-я ас. |
нахво́шчацца |
нахво́шчуцца |
Прошлы час |
м. |
нахваста́ўся |
нахваста́ліся |
ж. |
нахваста́лася |
н. |
нахваста́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
нахвашчы́ся |
нахвашчы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нахваста́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нахваста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нахвашчу́ |
нахво́шчам |
2-я ас. |
нахво́шчаш |
нахво́шчаце |
3-я ас. |
нахво́шча |
нахво́шчуць |
Прошлы час |
м. |
нахваста́ў |
нахваста́лі |
ж. |
нахваста́ла |
н. |
нахваста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нахвашчы́ |
нахвашчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нахваста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нахвата́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нахвата́ны |
нахвата́ная |
нахвата́нае |
нахвата́ныя |
Р. |
нахвата́нага |
нахвата́най нахвата́нае |
нахвата́нага |
нахвата́ных |
Д. |
нахвата́наму |
нахвата́най |
нахвата́наму |
нахвата́ным |
В. |
нахвата́ны (неадуш.) нахвата́нага (адуш.) |
нахвата́ную |
нахвата́нае |
нахвата́ныя (неадуш.) нахвата́ных (адуш.) |
Т. |
нахвата́ным |
нахвата́най нахвата́наю |
нахвата́ным |
нахвата́нымі |
М. |
нахвата́ным |
нахвата́най |
нахвата́ным |
нахвата́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нахвата́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нахвата́ны |
нахвата́ная |
нахвата́нае |
нахвата́ныя |
Р. |
нахвата́нага |
нахвата́най нахвата́нае |
нахвата́нага |
нахвата́ных |
Д. |
нахвата́наму |
нахвата́най |
нахвата́наму |
нахвата́ным |
В. |
нахвата́ны (неадуш.) нахвата́нага (адуш.) |
нахвата́ную |
нахвата́нае |
нахвата́ныя (неадуш.) нахвата́ных (адуш.) |
Т. |
нахвата́ным |
нахвата́най нахвата́наю |
нахвата́ным |
нахвата́нымі |
М. |
нахвата́ным |
нахвата́най |
нахвата́ным |
нахвата́ных |
Кароткая форма: нахвата́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нахвата́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нахвата́юся |
нахвата́емся |
2-я ас. |
нахвата́ешся |
нахвата́ецеся |
3-я ас. |
нахвата́ецца |
нахвата́юцца |
Прошлы час |
м. |
нахвата́ўся |
нахвата́ліся |
ж. |
нахвата́лася |
н. |
нахвата́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нахвата́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нахвата́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нахвата́ю |
нахвата́ем |
2-я ас. |
нахвата́еш |
нахвата́еце |
3-я ас. |
нахвата́е |
нахвата́юць |
Прошлы час |
м. |
нахвата́ў |
нахвата́лі |
ж. |
нахвата́ла |
н. |
нахвата́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нахвата́й |
нахвата́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нахвата́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нахва́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нахва́тваю |
нахва́тваем |
2-я ас. |
нахва́тваеш |
нахва́тваеце |
3-я ас. |
нахва́твае |
нахва́тваюць |
Прошлы час |
м. |
нахва́тваў |
нахва́твалі |
ж. |
нахва́твала |
н. |
нахва́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нахва́твай |
нахва́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
нахва́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нахво́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нахво́снік |
нахво́снікі |
Р. |
нахво́сніка |
нахво́снікаў |
Д. |
нахво́сніку |
нахво́снікам |
В. |
нахво́снік |
нахво́снікі |
Т. |
нахво́снікам |
нахво́снікамі |
М. |
нахво́сніку |
нахво́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нахво́стванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нахво́стванне |
Р. |
нахво́ствання |
Д. |
нахво́стванню |
В. |
нахво́стванне |
Т. |
нахво́стваннем |
М. |
нахво́стванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.