набарса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
набарса́ю |
набарса́ем |
| 2-я ас. |
набарса́еш |
набарса́еце |
| 3-я ас. |
набарса́е |
набарса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
набарса́ў |
набарса́лі |
| ж. |
набарса́ла |
| н. |
набарса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
набарса́й |
набарса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
набарса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
набасано́ж
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| набасано́ж |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наба́т
‘вялікі барабан’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наба́т |
наба́ты |
| Р. |
наба́та |
наба́таў |
| Д. |
наба́ту |
наба́там |
| В. |
наба́т |
наба́ты |
| Т. |
наба́там |
наба́тамі |
| М. |
наба́це |
наба́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наба́т
‘сігнал трывогі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наба́т |
| Р. |
наба́ту |
| Д. |
наба́ту |
| В. |
наба́т |
| Т. |
наба́там |
| М. |
наба́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наба́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наба́тны |
наба́тная |
наба́тнае |
наба́тныя |
| Р. |
наба́тнага |
наба́тнай наба́тнае |
наба́тнага |
наба́тных |
| Д. |
наба́тнаму |
наба́тнай |
наба́тнаму |
наба́тным |
| В. |
наба́тны (неадуш.) наба́тнага (адуш.) |
наба́тную |
наба́тнае |
наба́тныя (неадуш.) наба́тных (адуш.) |
| Т. |
наба́тным |
наба́тнай наба́тнаю |
наба́тным |
наба́тнымі |
| М. |
наба́тным |
наба́тнай |
наба́тным |
наба́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наба́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наба́ўка |
| Р. |
наба́ўкі |
| Д. |
наба́ўцы |
| В. |
наба́ўку |
| Т. |
наба́ўкай наба́ўкаю |
| М. |
наба́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
набаўле́нне |
| Р. |
набаўле́ння |
| Д. |
набаўле́нню |
| В. |
набаўле́нне |
| Т. |
набаўле́ннем |
| М. |
набаўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
наба́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наба́ўлены |
наба́ўленая |
наба́ўленае |
наба́ўленыя |
| Р. |
наба́ўленага |
наба́ўленай наба́ўленае |
наба́ўленага |
наба́ўленых |
| Д. |
наба́ўленаму |
наба́ўленай |
наба́ўленаму |
наба́ўленым |
| В. |
наба́ўлены (неадуш.) наба́ўленага (адуш.) |
наба́ўленую |
наба́ўленае |
наба́ўленыя (неадуш.) наба́ўленых (адуш.) |
| Т. |
наба́ўленым |
наба́ўленай наба́ўленаю |
наба́ўленым |
наба́ўленымі |
| М. |
наба́ўленым |
наба́ўленай |
наба́ўленым |
наба́ўленых |
Кароткая форма: наба́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.