Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
аеёіоуыэюя

кле́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кле́ма кле́мы
Р. кле́мы кле́м
Д. кле́ме кле́мам
В. кле́му кле́мы
Т. кле́май
кле́маю		 кле́мамі
М. кле́ме кле́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кле́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кле́мавы кле́мавая кле́мавае кле́мавыя
Р. кле́мавага кле́мавай
кле́мавае		 кле́мавага кле́мавых
Д. кле́маваму кле́мавай кле́маваму кле́мавым
В. кле́мавы (неадуш.)
кле́мавага (адуш.)		 кле́мавую кле́мавае кле́мавыя (неадуш.)
кле́мавых (адуш.)
Т. кле́мавым кле́мавай
кле́маваю		 кле́мавым кле́мавымі
М. кле́мавым кле́мавай кле́мавым кле́мавых

Крыніцы: piskunou2012.

кле́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кле́мка кле́мкі
Р. кле́мкі кле́мак
Д. кле́мцы кле́мкам
В. кле́мку кле́мак
Т. кле́мкай
кле́мкаю		 кле́мкамі
М. кле́мцы кле́мках

Крыніцы: piskunou2012.

кле́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кле́мнік кле́мнікі
Р. кле́мніка кле́мнікаў
Д. кле́мніку кле́мнікам
В. кле́мнік кле́мнікі
Т. кле́мнікам кле́мнікамі
М. кле́мніку кле́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

кле́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кле́мны кле́мная кле́мнае кле́мныя
Р. кле́мнага кле́мнай
кле́мнае		 кле́мнага кле́мных
Д. кле́мнаму кле́мнай кле́мнаму кле́мным
В. кле́мны (неадуш.)
кле́мнага (адуш.)		 кле́мную кле́мнае кле́мныя (неадуш.)
кле́мных (адуш.)
Т. кле́мным кле́мнай
кле́мнаю		 кле́мным кле́мнымі
М. кле́мным кле́мнай кле́мным кле́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Клемянспо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Клемянспо́лле
Р. Клемянспо́лля
Д. Клемянспо́ллю
В. Клемянспо́лле
Т. Клемянспо́ллем
М. Клемянспо́ллі

Кленаві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кленаві́ца
Р. Кленаві́цы
Д. Кленаві́цы
В. Кленаві́цу
Т. Кленаві́цай
Кленаві́цаю
М. Кленаві́цы

кле́нічы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кле́нічы
Р. кле́нічаў
Д. кле́нічам
В. кле́нічы
Т. кле́нічамі
М. кле́нічах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кле́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кле́нічы
Р. Кле́ніч
Д. Кле́нічам
В. Кле́нічы
Т. Кле́нічамі
М. Кле́нічах

кле́нчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кле́нчанне
Р. кле́нчання
Д. кле́нчанню
В. кле́нчанне
Т. кле́нчаннем
М. кле́нчанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.