Кленаві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кленаві́ца
Р. Кленаві́цы
Д. Кленаві́цы
В. Кленаві́цу
Т. Кленаві́цай
Кленаві́цаю
М. Кленаві́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)