Гарадна́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Гарадна́я | |
Гарадно́й | |
Гарадно́й | |
Гарадну́ю | |
Гарадно́й Гарадно́ю |
|
Гарадно́й |
Гарадна́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Гарадна́я | |
Гарадно́й | |
Гарадно́й | |
Гарадну́ю | |
Гарадно́й Гарадно́ю |
|
Гарадно́й |
гарадні́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
гарадні́чы | гарадні́чыя | |
гарадні́чага | гарадні́чых | |
гарадні́чаму | гарадні́чым | |
гарадні́чага | гарадні́чых | |
гарадні́чым | гарадні́чымі | |
гарадні́чым | гарадні́чых |
Крыніцы:
гарадні́чыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
гарадні́чыха | гарадні́чыхі | |
гарадні́чыхі | гарадні́чых | |
гарадні́чысе | гарадні́чыхам | |
гарадні́чыху | гарадні́чых | |
гарадні́чыхай гарадні́чыхаю |
гарадні́чыхамі | |
гарадні́чысе | гарадні́чыхах |
Крыніцы:
гарадня́нскі
прыметнік, адносны
гарадня́нскі | гарадня́нская | гарадня́нскае | гарадня́нскія | |
гарадня́нскага | гарадня́нскай гарадня́нскае |
гарадня́нскага | гарадня́нскіх | |
гарадня́нскаму | гарадня́нскай | гарадня́нскаму | гарадня́нскім | |
гарадня́нскі ( гарадня́нскага ( |
гарадня́нскую | гарадня́нскае | гарадня́нскія ( гарадня́нскіх ( |
|
гарадня́нскім | гарадня́нскай гарадня́нскаю |
гарадня́нскім | гарадня́нскімі | |
гарадня́нскім | гарадня́нскай | гарадня́нскім | гарадня́нскіх |
Крыніцы:
Гарадня́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Гарадня́ны | |
Гарадня́н Гарадня́наў |
|
Гарадня́нам | |
Гарадня́ны | |
Гарадня́намі | |
Гарадня́нах |
гарадо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гарадо́к | гарадкі́ | |
гарадка́ | гарадко́ў | |
гарадку́ | гарадка́м | |
гарадо́к | гарадкі́ | |
гарадко́м | гарадка́мі | |
гарадку́ | гарадка́х |
Крыніцы:
Гарадо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Гарадо́к | |
Гарадка́ | |
Гарадку́ | |
Гарадо́к | |
Гарадко́м | |
Гарадку́ |
гарадо́кскі
прыметнік, адносны
гарадо́кскі | гарадо́кская | гарадо́кскае | гарадо́кскія | |
гарадо́кскага | гарадо́кскай гарадо́кскае |
гарадо́кскага | гарадо́кскіх | |
гарадо́кскаму | гарадо́кскай | гарадо́кскаму | гарадо́кскім | |
гарадо́кскі гарадо́кскага |
гарадо́кскую | гарадо́кскае | гарадо́кскія | |
гарадо́кскім | гарадо́кскай гарадо́кскаю |
гарадо́кскім | гарадо́кскімі | |
гарадо́кскім | гарадо́кскай | гарадо́кскім | гарадо́кскіх |
Гарадо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Гарадо́ўка | |
Гарадо́ўкі | |
Гарадо́ўцы | |
Гарадо́ўку | |
Гарадо́ўкай Гарадо́ўкаю |
|
Гарадо́ўцы |
гарадо́цкі
прыметнік, адносны
гарадо́цкі | гарадо́цкая | гарадо́цкае | гарадо́цкія | |
гарадо́цкага | гарадо́цкай гарадо́цкае |
гарадо́цкага | гарадо́цкіх | |
гарадо́цкаму | гарадо́цкай | гарадо́цкаму | гарадо́цкім | |
гарадо́цкі ( гарадо́цкага ( |
гарадо́цкую | гарадо́цкае | гарадо́цкія ( гарадо́цкіх ( |
|
гарадо́цкім | гарадо́цкай гарадо́цкаю |
гарадо́цкім | гарадо́цкімі | |
гарадо́цкім | гарадо́цкай | гарадо́цкім | гарадо́цкіх |
Крыніцы: