высакаме́рнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
высакаме́рнічаю |
высакаме́рнічаем |
2-я ас. |
высакаме́рнічаеш |
высакаме́рнічаеце |
3-я ас. |
высакаме́рнічае |
высакаме́рнічаюць |
Прошлы час |
м. |
высакаме́рнічаў |
высакаме́рнічалі |
ж. |
высакаме́рнічала |
н. |
высакаме́рнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
высакаме́рнічай |
высакаме́рнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
высакаме́рнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
высакаме́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
высакаме́рны |
высакаме́рная |
высакаме́рнае |
высакаме́рныя |
Р. |
высакаме́рнага |
высакаме́рнай высакаме́рнае |
высакаме́рнага |
высакаме́рных |
Д. |
высакаме́рнаму |
высакаме́рнай |
высакаме́рнаму |
высакаме́рным |
В. |
высакаме́рны (неадуш.) высакаме́рнага (адуш.) |
высакаме́рную |
высакаме́рнае |
высакаме́рныя (неадуш.) высакаме́рных (адуш.) |
Т. |
высакаме́рным |
высакаме́рнай высакаме́рнаю |
высакаме́рным |
высакаме́рнымі |
М. |
высакаме́рным |
высакаме́рнай |
высакаме́рным |
высакаме́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
высакамо́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
высакамо́ўна |
высакамо́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
высакамо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
высакамо́ўнасць |
Р. |
высакамо́ўнасці |
Д. |
высакамо́ўнасці |
В. |
высакамо́ўнасць |
Т. |
высакамо́ўнасцю |
М. |
высакамо́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высакамо́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
высакамо́ўны |
высакамо́ўная |
высакамо́ўнае |
высакамо́ўныя |
Р. |
высакамо́ўнага |
высакамо́ўнай высакамо́ўнае |
высакамо́ўнага |
высакамо́ўных |
Д. |
высакамо́ўнаму |
высакамо́ўнай |
высакамо́ўнаму |
высакамо́ўным |
В. |
высакамо́ўны (неадуш.) высакамо́ўнага (адуш.) |
высакамо́ўную |
высакамо́ўнае |
высакамо́ўныя (неадуш.) высакамо́ўных (адуш.) |
Т. |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнай высакамо́ўнаю |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнымі |
М. |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнай |
высакамо́ўным |
высакамо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
высакамо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
высакамо́ўны |
высакамо́ўная |
высакамо́ўнае |
высакамо́ўныя |
Р. |
высакамо́ўнага |
высакамо́ўнай высакамо́ўнае |
высакамо́ўнага |
высакамо́ўных |
Д. |
высакамо́ўнаму |
высакамо́ўнай |
высакамо́ўнаму |
высакамо́ўным |
В. |
высакамо́ўны (неадуш.) высакамо́ўнага (адуш.) |
высакамо́ўную |
высакамо́ўнае |
высакамо́ўныя (неадуш.) высакамо́ўных (адуш.) |
Т. |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнай высакамо́ўнаю |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнымі |
М. |
высакамо́ўным |
высакамо́ўнай |
высакамо́ўным |
высакамо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.