вы́нізаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́нізаны |
вы́нізаная |
вы́нізанае |
вы́нізаныя |
Р. |
вы́нізанага |
вы́нізанай вы́нізанае |
вы́нізанага |
вы́нізаных |
Д. |
вы́нізанаму |
вы́нізанай |
вы́нізанаму |
вы́нізаным |
В. |
вы́нізаны (неадуш.) вы́нізанага (адуш.) |
вы́нізаную |
вы́нізанае |
вы́нізаныя (неадуш.) вы́нізаных (адуш.) |
Т. |
вы́нізаным |
вы́нізанай вы́нізанаю |
вы́нізаным |
вы́нізанымі |
М. |
вы́нізаным |
вы́нізанай |
вы́нізаным |
вы́нізаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нізаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́ніжу |
вы́ніжам |
2-я ас. |
вы́ніжаш |
вы́ніжаце |
3-я ас. |
вы́ніжа |
вы́ніжуць |
Прошлы час |
м. |
вы́нізаў |
вы́нізалі |
ж. |
вы́нізала |
н. |
вы́нізала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́ніжы |
вы́ніжыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́нізаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́нік |
вы́нікі |
Р. |
вы́ніку |
вы́нікаў |
Д. |
вы́ніку |
вы́нікам |
В. |
вы́нік |
вы́нікі |
Т. |
вы́нікам |
вы́нікамі |
М. |
вы́ніку |
вы́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выніка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выніка́нне |
Р. |
выніка́ння |
Д. |
выніка́нню |
В. |
выніка́нне |
Т. |
выніка́ннем |
М. |
выніка́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выніка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выніка́е |
выніка́юць |
Прошлы час |
м. |
выніка́ў |
выніка́лі |
ж. |
выніка́ла |
н. |
выніка́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́нікбіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́нікблю |
вы́нікбім |
2-я ас. |
вы́нікбіш |
вы́нікбіце |
3-я ас. |
вы́нікбіць |
вы́нікбяць |
Прошлы час |
м. |
вы́нікбіў |
вы́нікбілі |
ж. |
вы́нікбіла |
н. |
вы́нікбіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́нікбі |
вы́нікбіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́нікбіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вынікне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вынікне́нне |
Р. |
вынікне́ння |
Д. |
вынікне́нню |
В. |
вынікне́нне |
Т. |
вынікне́ннем |
М. |
вынікне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нікнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́нікне |
вы́нікнуць |
Прошлы час |
м. |
вы́нікнуў вы́нік |
вы́нікнулі вы́ніклі |
ж. |
вы́нікнула вы́нікла |
н. |
вы́нікнула вы́нікла |
Крыніцы:
dzsl2007,
dzsl2013,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выніко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
выніко́ва |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.