вы́зверыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́зверу |
вы́зверым |
2-я ас. |
вы́зверыш |
вы́зверыце |
3-я ас. |
вы́зверыць |
вы́звераць |
Прошлы час |
м. |
вы́зверыў |
вы́зверылі |
ж. |
вы́зверыла |
н. |
вы́зверыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́зверыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вызво́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
вызво́лка |
Р. |
вызво́лкі |
Д. |
вызво́лцы |
В. |
вызво́лку |
Т. |
вызво́лкай вызво́лкаю |
М. |
вызво́лцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызво́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вызво́льнік |
вызво́льнікі |
Р. |
вызво́льніка |
вызво́льнікаў |
Д. |
вызво́льніку |
вызво́льнікам |
В. |
вызво́льніка |
вызво́льнікаў |
Т. |
вызво́льнікам |
вызво́льнікамі |
М. |
вызво́льніку |
вызво́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызво́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вызво́льніца |
вызво́льніцы |
Р. |
вызво́льніцы |
вызво́льніц |
Д. |
вызво́льніцы |
вызво́льніцам |
В. |
вызво́льніцу |
вызво́льніц |
Т. |
вызво́льніцай вызво́льніцаю |
вызво́льніцамі |
М. |
вызво́льніцы |
вызво́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вызво́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вызво́льны |
вызво́льная |
вызво́льнае |
вызво́льныя |
Р. |
вызво́льнага |
вызво́льнай вызво́льнае |
вызво́льнага |
вызво́льных |
Д. |
вызво́льнаму |
вызво́льнай |
вызво́льнаму |
вызво́льным |
В. |
вызво́льны (неадуш.) вызво́льнага (адуш.) |
вызво́льную |
вызво́льнае |
вызво́льныя (неадуш.) вызво́льных (адуш.) |
Т. |
вызво́льным |
вызво́льнай вызво́льнаю |
вызво́льным |
вызво́льнымі |
М. |
вызво́льным |
вызво́льнай |
вызво́льным |
вызво́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
вызво́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вызво́ньванне |
вызво́ньванні |
Р. |
вызво́ньвання |
вызво́ньванняў |
Д. |
вызво́ньванню |
вызво́ньванням |
В. |
вызво́ньванне |
вызво́ньванні |
Т. |
вызво́ньваннем |
вызво́ньваннямі |
М. |
вызво́ньванні |
вызво́ньваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вызво́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вызво́ньваецца |
вызво́ньваюцца |
Прошлы час |
м. |
вызво́ньваўся |
вызво́ньваліся |
ж. |
вызво́ньвалася |
н. |
вызво́ньвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вызво́ньваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вызво́ньваю |
вызво́ньваем |
2-я ас. |
вызво́ньваеш |
вызво́ньваеце |
3-я ас. |
вызво́ньвае |
вызво́ньваюць |
Прошлы час |
м. |
вызво́ньваў |
вызво́ньвалі |
ж. |
вызво́ньвала |
н. |
вызво́ньвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вызво́ньвай |
вызво́ньвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вызво́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вызвыча́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вызвыча́ены |
вызвыча́еная |
вызвыча́енае |
вызвыча́еныя |
Р. |
вызвыча́енага |
вызвыча́енай вызвыча́енае |
вызвыча́енага |
вызвыча́еных |
Д. |
вызвыча́енаму |
вызвыча́енай |
вызвыча́енаму |
вызвыча́еным |
В. |
вызвыча́ены (неадуш.) вызвыча́енага (адуш.) |
вызвыча́еную |
вызвыча́енае |
вызвыча́еныя (неадуш.) вызвыча́еных (адуш.) |
Т. |
вызвыча́еным |
вызвыча́енай вызвыча́енаю |
вызвыча́еным |
вызвыча́енымі |
М. |
вызвыча́еным |
вызвыча́енай |
вызвыча́еным |
вызвыча́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.