Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бяско́нцасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяско́нца-тужлі́ва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
бяско́нца-тужлі́ва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

бяско́нцы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́нцы	бяско́нцая	бяско́нцае	бяско́нцыя
Р.	бяско́нцага	бяско́нцай бяско́нцае	бяско́нцага	бяско́нцых
Д.	бяско́нцаму	бяско́нцай	бяско́нцаму	бяско́нцым
В.	бяско́нцы (неадуш.) бяско́нцага (адуш.)	бяско́нцую	бяско́нцае	бяско́нцыя (неадуш.) бяско́нцых (адуш.)
Т.	бяско́нцым	бяско́нцай бяско́нцаю	бяско́нцым	бяско́нцымі
М.	бяско́нцым	бяско́нцай	бяско́нцым	бяско́нцых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяско́нцы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́нцы	бяско́нцая	бяско́нцае	бяско́нцыя
Р.	бяско́нцага	бяско́нцай бяско́нцае	бяско́нцага	бяско́нцых
Д.	бяско́нцаму	бяско́нцай	бяско́нцаму	бяско́нцым
В.	бяско́нцы (неадуш.) бяско́нцага (адуш.)	бяско́нцую	бяско́нцае	бяско́нцыя (неадуш.) бяско́нцых (адуш.)
Т.	бяско́нцым	бяско́нцай бяско́нцаю	бяско́нцым	бяско́нцымі
М.	бяско́нцым	бяско́нцай	бяско́нцым	бяско́нцых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяско́рміца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяско́рпусны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́рпусны	бяско́рпусная	бяско́рпуснае	бяско́рпусныя
Р.	бяско́рпуснага	бяско́рпуснай бяско́рпуснае	бяско́рпуснага	бяско́рпусных
Д.	бяско́рпуснаму	бяско́рпуснай	бяско́рпуснаму	бяско́рпусным
В.	бяско́рпусны (неадуш.) бяско́рпуснага (адуш.)	бяско́рпусную	бяско́рпуснае	бяско́рпусныя (неадуш.) бяско́рпусных (адуш.)
Т.	бяско́рпусным	бяско́рпуснай бяско́рпуснаю	бяско́рпусным	бяско́рпуснымі
М.	бяско́рпусным	бяско́рпуснай	бяско́рпусным	бяско́рпусных

Крыніцы: piskunou2012.

бяско́стачкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́стачкавы	бяско́стачкавая	бяско́стачкавае	бяско́стачкавыя
Р.	бяско́стачкавага	бяско́стачкавай бяско́стачкавае	бяско́стачкавага	бяско́стачкавых
Д.	бяско́стачкаваму	бяско́стачкавай	бяско́стачкаваму	бяско́стачкавым
В.	бяско́стачкавы (неадуш.) бяско́стачкавага (адуш.)	бяско́стачкавую	бяско́стачкавае	бяско́стачкавыя (неадуш.) бяско́стачкавых (адуш.)
Т.	бяско́стачкавым	бяско́стачкавай бяско́стачкаваю	бяско́стачкавым	бяско́стачкавымі
М.	бяско́стачкавым	бяско́стачкавай	бяско́стачкавым	бяско́стачкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

бяско́стачкавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

бяско́сты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́сты	бяско́стая	бяско́стае	бяско́стыя
Р.	бяско́стага	бяско́стай бяско́стае	бяско́стага	бяско́стых
Д.	бяско́стаму	бяско́стай	бяско́стаму	бяско́стым
В.	бяско́сты (неадуш.) бяско́стага (адуш.)	бяско́стую	бяско́стае	бяско́стыя (неадуш.) бяско́стых (адуш.)
Т.	бяско́стым	бяско́стай бяско́стаю	бяско́стым	бяско́стымі
М.	бяско́стым	бяско́стай	бяско́стым	бяско́стых

Крыніцы: piskunou2012.

бяско́сы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бяско́сы	бяско́сая	бяско́сае	бяско́сыя
Р.	бяско́сага	бяско́сай бяско́сае	бяско́сага	бяско́сых
Д.	бяско́саму	бяско́сай	бяско́саму	бяско́сым
В.	бяско́сы (неадуш.) бяско́сага (адуш.)	бяско́сую	бяско́сае	бяско́сыя (неадуш.) бяско́сых (адуш.)
Т.	бяско́сым	бяско́сай бяско́саю	бяско́сым	бяско́сымі
М.	бяско́сым	бяско́сай	бяско́сым	бяско́сых

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum