бяско́нцы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяско́нцы бяско́нцая бяско́нцае бяско́нцыя
Р. бяско́нцага бяско́нцай
бяско́нцае		 бяско́нцага бяско́нцых
Д. бяско́нцаму бяско́нцай бяско́нцаму бяско́нцым
В. бяско́нцы (неадуш.)
бяско́нцага (адуш.)		 бяско́нцую бяско́нцае бяско́нцыя (неадуш.)
бяско́нцых (адуш.)
Т. бяско́нцым бяско́нцай
бяско́нцаю		 бяско́нцым бяско́нцымі
М. бяско́нцым бяско́нцай бяско́нцым бяско́нцых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)