бяско́рміца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бяско́рміца
Р. бяско́рміцы
Д. бяско́рміцы
В. бяско́рміцу
Т. бяско́рміцай
бяско́рміцаю
М. бяско́рміцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)