бяско́рміца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бяско́рміца | |
| бяско́рміцы | |
| бяско́рміцы | |
| бяско́рміцу | |
| бяско́рміцай бяско́рміцаю |
|
| бяско́рміцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)