бяско́стачкавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
бяско́стачкавыя | |
бяско́стачкавых | |
бяско́стачкавым | |
бяско́стачкавыя | |
бяско́стачкавымі | |
бяско́стачкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)