азанава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
азану́ю |
азану́ем |
2-я ас. |
азану́еш |
азану́еце |
3-я ас. |
азану́е |
азану́юць |
Прошлы час |
м. |
азанава́ў |
азанава́лі |
ж. |
азанава́ла |
н. |
азанава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
азану́й |
азану́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
азанава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
азана́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
азана́льнасць |
азана́льнасці |
Р. |
азана́льнасці |
азана́льнасцяў азана́льнасцей |
Д. |
азана́льнасці |
азана́льнасцям |
В. |
азана́льнасць |
азана́льнасці |
Т. |
азана́льнасцю |
азана́льнасцямі |
М. |
азана́льнасці |
азана́льнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
азана́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азана́льны |
азана́льная |
азана́льнае |
азана́льныя |
Р. |
азана́льнага |
азана́льнай азана́льнае |
азана́льнага |
азана́льных |
Д. |
азана́льнаму |
азана́льнай |
азана́льнаму |
азана́льным |
В. |
азана́льны (неадуш.) азана́льнага (адуш.) |
азана́льную |
азана́льнае |
азана́льныя (неадуш.) азана́льных (адуш.) |
Т. |
азана́льным |
азана́льнай азана́льнаю |
азана́льным |
азана́льнымі |
М. |
азана́льным |
азана́льнай |
азана́льным |
азана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
азана́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
азана́тар |
азана́тары |
Р. |
азана́тара |
азана́тараў |
Д. |
азана́тару |
азана́тарам |
В. |
азана́тар |
азана́тары |
Т. |
азана́тарам |
азана́тарамі |
М. |
азана́тары |
азана́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
азана́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азана́тарны |
азана́тарная |
азана́тарнае |
азана́тарныя |
Р. |
азана́тарнага |
азана́тарнай азана́тарнае |
азана́тарнага |
азана́тарных |
Д. |
азана́тарнаму |
азана́тарнай |
азана́тарнаму |
азана́тарным |
В. |
азана́тарны (неадуш.) азана́тарнага (адуш.) |
азана́тарную |
азана́тарнае |
азана́тарныя (неадуш.) азана́тарных (адуш.) |
Т. |
азана́тарным |
азана́тарнай азана́тарнаю |
азана́тарным |
азана́тарнымі |
М. |
азана́тарным |
азана́тарнай |
азана́тарным |
азана́тарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
азані́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
азані́д |
азані́ды |
Р. |
азані́ду |
азані́даў |
Д. |
азані́ду |
азані́дам |
В. |
азані́д |
азані́ды |
Т. |
азані́дам |
азані́дамі |
М. |
азані́дзе |
азані́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
азаніё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азаніё́з |
Р. |
азаніё́зу |
Д. |
азаніё́зу |
В. |
азаніё́з |
Т. |
азаніё́зам |
М. |
азаніё́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
азаніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
азаніза́цыя |
Р. |
азаніза́цыі |
Д. |
азаніза́цыі |
В. |
азаніза́цыю |
Т. |
азаніза́цыяй азаніза́цыяю |
М. |
азаніза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азані́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азані́раванне |
Р. |
азані́равання |
Д. |
азані́раванню |
В. |
азані́раванне |
Т. |
азані́раваннем |
М. |
азані́раванні |
Крыніцы:
tsblm1996.
азані́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
азані́руе |
азані́руюць |
Прошлы час |
м. |
азані́раваў |
азані́равалі |
ж. |
азані́равала |
н. |
азані́равала |
Крыніцы:
tsblm1996.