праясні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праясню́ |
праясні́м |
2-я ас. |
праясні́ш |
праясніце́ |
3-я ас. |
праясні́ць |
праясня́ць |
Прошлы час |
м. |
праясні́ў |
праясні́лі |
ж. |
праясні́ла |
н. |
праясні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
праясні́ |
праясні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
праясні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праясня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
праясня́ецца |
праясня́юцца |
Прошлы час |
м. |
праясня́ўся |
праясня́ліся |
ж. |
праясня́лася |
н. |
праясня́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
праясня́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праясня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праясня́ю |
праясня́ем |
2-я ас. |
праясня́еш |
праясня́еце |
3-я ас. |
праясня́е |
праясня́юць |
Прошлы час |
м. |
праясня́ў |
праясня́лі |
ж. |
праясня́ла |
н. |
праясня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
праясня́й |
праясня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
праясня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прая́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прая́ўка |
прая́ўкі |
Р. |
прая́ўкі |
прая́вак |
Д. |
прая́ўцы |
прая́ўкам |
В. |
прая́ўку |
прая́ўкі |
Т. |
прая́ўкай прая́ўкаю |
прая́ўкамі |
М. |
прая́ўцы |
прая́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прая́ўкаць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прая́ўкае |
прая́ўкаюць |
Прошлы час |
м. |
прая́ўкаў |
прая́ўкалі |
ж. |
прая́ўкала |
н. |
прая́ўкала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прая́ўкаўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
праяўле́нне |
праяўле́нні |
Р. |
праяўле́ння |
праяўле́нняў |
Д. |
праяўле́нню |
праяўле́нням |
В. |
праяўле́нне |
праяўле́нні |
Т. |
праяўле́ннем |
праяўле́ннямі |
М. |
праяўле́нні |
праяўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прая́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прая́ўлены |
прая́ўленая |
прая́ўленае |
прая́ўленыя |
Р. |
прая́ўленага |
прая́ўленай прая́ўленае |
прая́ўленага |
прая́ўленых |
Д. |
прая́ўленаму |
прая́ўленай |
прая́ўленаму |
прая́ўленым |
В. |
прая́ўлены (неадуш.) прая́ўленага (адуш.) |
прая́ўленую |
прая́ўленае |
прая́ўленыя (неадуш.) прая́ўленых (адуш.) |
Т. |
прая́ўленым |
прая́ўленай прая́ўленаю |
прая́ўленым |
прая́ўленымі |
М. |
прая́ўленым |
прая́ўленай |
прая́ўленым |
прая́ўленых |
Кароткая форма: прая́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праяўля́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
праяўля́льнік |
праяўля́льнікі |
Р. |
праяўля́льніку |
праяўля́льнікаў |
Д. |
праяўля́льніку |
праяўля́льнікам |
В. |
праяўля́льнік |
праяўля́льнікі |
Т. |
праяўля́льнікам |
праяўля́льнікамі |
М. |
праяўля́льніку |
праяўля́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
праяўля́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праяўля́льны |
праяўля́льная |
праяўля́льнае |
праяўля́льныя |
Р. |
праяўля́льнага |
праяўля́льнай праяўля́льнае |
праяўля́льнага |
праяўля́льных |
Д. |
праяўля́льнаму |
праяўля́льнай |
праяўля́льнаму |
праяўля́льным |
В. |
праяўля́льны (неадуш.) праяўля́льнага (адуш.) |
праяўля́льную |
праяўля́льнае |
праяўля́льныя (неадуш.) праяўля́льных (адуш.) |
Т. |
праяўля́льным |
праяўля́льнай праяўля́льнаю |
праяўля́льным |
праяўля́льнымі |
М. |
праяўля́льным |
праяўля́льнай |
праяўля́льным |
праяўля́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.