праяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праяўле́нне | праяўле́нні | |
| праяўле́ння | праяўле́нняў | |
| праяўле́нню | праяўле́нням | |
| праяўле́нне | праяўле́нні | |
| праяўле́ннем | праяўле́ннямі | |
| праяўле́нні | праяўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)