прая́ўкаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прая́ўкае прая́ўкаюць
Прошлы час
м. прая́ўкаў прая́ўкалі
ж. прая́ўкала
н. прая́ўкала
Дзеепрыслоўе
прош. час прая́ўкаўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)