вышэйска́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вышэйска́заны |
вышэйска́заная |
вышэйска́занае |
вышэйска́заныя |
Р. |
вышэйска́занага |
вышэйска́занай вышэйска́занае |
вышэйска́занага |
вышэйска́заных |
Д. |
вышэйска́занаму |
вышэйска́занай |
вышэйска́занаму |
вышэйска́заным |
В. |
вышэйска́заны (неадуш.) вышэйска́занага (адуш.) |
вышэйска́заную |
вышэйска́занае |
вышэйска́заныя (неадуш.) вышэйска́заных (адуш.) |
Т. |
вышэйска́заным |
вышэйска́занай вышэйска́занаю |
вышэйска́заным |
вышэйска́занымі |
М. |
вышэйска́заным |
вышэйска́занай |
вышэйска́заным |
вышэйска́заных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вышэйстая́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вышэйстая́чы |
вышэйстая́чая |
вышэйстая́чае |
вышэйстая́чыя |
Р. |
вышэйстая́чага |
вышэйстая́чай вышэйстая́чае |
вышэйстая́чага |
вышэйстая́чых |
Д. |
вышэйстая́чаму |
вышэйстая́чай |
вышэйстая́чаму |
вышэйстая́чым |
В. |
вышэйстая́чы (неадуш.) вышэйстая́чага (адуш.) |
вышэйстая́чую |
вышэйстая́чае |
вышэйстая́чыя (неадуш.) вышэйстая́чых (адуш.) |
Т. |
вышэйстая́чым |
вышэйстая́чай вышэйстая́чаю |
вышэйстая́чым |
вышэйстая́чымі |
М. |
вышэйстая́чым |
вышэйстая́чай |
вышэйстая́чым |
вышэйстая́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вышэ́йшасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вышэ́йшасць |
Р. |
вышэ́йшасці |
Д. |
вышэ́йшасці |
В. |
вышэ́йшасць |
Т. |
вышэ́йшасцю |
М. |
вышэ́йшасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышэ́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вышэ́йшы |
вышэ́йшая |
вышэ́йшае |
вышэ́йшыя |
Р. |
вышэ́йшага |
вышэ́йшай вышэ́йшае |
вышэ́йшага |
вышэ́йшых |
Д. |
вышэ́йшаму |
вышэ́йшай |
вышэ́йшаму |
вышэ́йшым |
В. |
вышэ́йшы (неадуш.) вышэ́йшага (адуш.) |
вышэ́йшую |
вышэ́йшае |
вышэ́йшыя (неадуш.) вышэ́йшых (адуш.) |
Т. |
вышэ́йшым |
вышэ́йшай вышэ́йшаю |
вышэ́йшым |
вышэ́йшымі |
М. |
вышэ́йшым |
вышэ́йшай |
вышэ́йшым |
вышэ́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вышэ́птванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вышэ́птванне |
Р. |
вышэ́птвання |
Д. |
вышэ́птванню |
В. |
вышэ́птванне |
Т. |
вышэ́птваннем |
М. |
вышэ́птванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышэ́птвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вышэ́птваюся |
вышэ́птваемся |
2-я ас. |
вышэ́птваешся |
вышэ́птваецеся |
3-я ас. |
вышэ́птваецца |
вышэ́птваюцца |
Прошлы час |
м. |
вышэ́птваўся |
вышэ́птваліся |
ж. |
вышэ́птвалася |
н. |
вышэ́птвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вышэ́птвайся |
вышэ́птвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вышэ́птваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышэ́птваць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь вельмі ціха, шэптам; шэптам замаўляць, чараваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вышэ́птваю |
вышэ́птваем |
2-я ас. |
вышэ́птваеш |
вышэ́птваеце |
3-я ас. |
вышэ́птвае |
вышэ́птваюць |
Прошлы час |
м. |
вышэ́птваў |
вышэ́птвалі |
ж. |
вышэ́птвала |
н. |
вышэ́птвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вышэ́птвай |
вышэ́птвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вышэ́птваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.