праязджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праязджа́юся |
праязджа́емся |
2-я ас. |
праязджа́ешся |
праязджа́ецеся |
3-я ас. |
праязджа́ецца |
праязджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
праязджа́ўся |
праязджа́ліся |
ж. |
праязджа́лася |
н. |
праязджа́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
праязджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
праязджа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праязджа́ю |
праязджа́ем |
2-я ас. |
праязджа́еш |
праязджа́еце |
3-я ас. |
праязджа́е |
праязджа́юць |
Прошлы час |
м. |
праязджа́ў |
праязджа́лі |
ж. |
праязджа́ла |
н. |
праязджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
праязджа́й |
праязджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
праязджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праязны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праязны́ |
праязна́я |
праязно́е |
праязны́я |
Р. |
праязно́га |
праязно́й праязно́е |
праязно́га |
праязны́х |
Д. |
праязно́му |
праязно́й |
праязно́му |
праязны́м |
В. |
праязны́ (неадуш.) праязно́га (адуш.) |
праязну́ю |
праязно́е |
праязны́я (неадуш.) праязны́х (адуш.) |
Т. |
праязны́м |
праязно́й праязно́ю |
праязны́м |
праязны́мі |
М. |
праязны́м |
праязно́й |
праязны́м |
праязны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праялка́віць
‘зрабіць што-небудзь прагорклым, ёлкім’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праялка́ўлю |
праялка́вім |
2-я ас. |
праялка́віш |
праялка́віце |
3-я ас. |
праялка́віць |
праялка́вяць |
Прошлы час |
м. |
праялка́віў |
праялка́вілі |
ж. |
праялка́віла |
н. |
праялка́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
праялка́ў |
праялка́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
праялка́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праялка́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праялка́ўлены |
праялка́ўленая |
праялка́ўленае |
праялка́ўленыя |
Р. |
праялка́ўленага |
праялка́ўленай праялка́ўленае |
праялка́ўленага |
праялка́ўленых |
Д. |
праялка́ўленаму |
праялка́ўленай |
праялка́ўленаму |
праялка́ўленым |
В. |
праялка́ўлены (неадуш.) праялка́ўленага (адуш.) |
праялка́ўленую |
праялка́ўленае |
праялка́ўленыя (неадуш.) праялка́ўленых (адуш.) |
Т. |
праялка́ўленым |
праялка́ўленай праялка́ўленаю |
праялка́ўленым |
праялка́ўленымі |
М. |
праялка́ўленым |
праялка́ўленай |
праялка́ўленым |
праялка́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
праялчэ́ць
‘зрабіцца прагорклым, ёлкім’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
праялчэ́е |
праялчэ́юць |
Прошлы час |
м. |
праялчэ́ў |
праялчэ́лі |
ж. |
праялчэ́ла |
н. |
праялчэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
праялчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праясне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праясне́лы |
праясне́лая |
праясне́лае |
праясне́лыя |
Р. |
праясне́лага |
праясне́лай праясне́лае |
праясне́лага |
праясне́лых |
Д. |
праясне́ламу |
праясне́лай |
праясне́ламу |
праясне́лым |
В. |
праясне́лы (неадуш.) праясне́лага (адуш.) |
праясне́лую |
праясне́лае |
праясне́лыя (неадуш.) праясне́лых (адуш.) |
Т. |
праясне́лым |
праясне́лай праясне́лаю |
праясне́лым |
праясне́лымі |
М. |
праясне́лым |
праясне́лай |
праясне́лым |
праясне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прая́сненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
прая́сненасць |
Р. |
прая́сненасці |
Д. |
прая́сненасці |
В. |
прая́сненасць |
Т. |
прая́сненасцю |
М. |
прая́сненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.