праялчэ́ць

‘зрабіцца прагорклым, ёлкім’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праялчэ́е праялчэ́юць
Прошлы час
м. праялчэ́ў праялчэ́лі
ж. праялчэ́ла
н. праялчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праялчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)