праязны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праязны́ праязна́я праязно́е праязны́я
Р. праязно́га праязно́й
праязно́е
праязно́га праязны́х
Д. праязно́му праязно́й праязно́му праязны́м
В. праязны́ (неадуш.)
праязно́га (адуш.)
праязну́ю праязно́е праязны́я (неадуш.)
праязны́х (адуш.)
Т. праязны́м праязно́й
праязно́ю
праязны́м праязны́мі
М. праязны́м праязно́й праязны́м праязны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)