фарбацё́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фарбацё́р |
фарбацё́ры |
Р. |
фарбацё́ра |
фарбацё́раў |
Д. |
фарбацё́ру |
фарбацё́рам |
В. |
фарбацё́ра |
фарбацё́раў |
Т. |
фарбацё́рам |
фарбацё́рамі |
М. |
фарбацё́ру |
фарбацё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
фарбацё́р
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фарбацё́р |
фарбацё́ры |
Р. |
фарбацё́ра |
фарбацё́раў |
Д. |
фарбацё́ру |
фарбацё́рам |
В. |
фарбацё́р |
фарбацё́ры |
Т. |
фарбацё́рам |
фарбацё́рамі |
М. |
фарбацё́ры |
фарбацё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
фарбацё́рка
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фарбацё́рка |
фарбацё́ркі |
Р. |
фарбацё́ркі |
фарбацё́рак |
Д. |
фарбацё́рцы |
фарбацё́ркам |
В. |
фарбацё́рку |
фарбацё́ркі |
Т. |
фарбацё́ркай фарбацё́ркаю |
фарбацё́ркамі |
М. |
фарбацё́рцы |
фарбацё́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фарбацё́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фарбацё́рны |
фарбацё́рная |
фарбацё́рнае |
фарбацё́рныя |
Р. |
фарбацё́рнага |
фарбацё́рнай фарбацё́рнае |
фарбацё́рнага |
фарбацё́рных |
Д. |
фарбацё́рнаму |
фарбацё́рнай |
фарбацё́рнаму |
фарбацё́рным |
В. |
фарбацё́рны (неадуш.) фарбацё́рнага (адуш.) |
фарбацё́рную |
фарбацё́рнае |
фарбацё́рныя (неадуш.) фарбацё́рных (адуш.) |
Т. |
фарбацё́рным |
фарбацё́рнай фарбацё́рнаю |
фарбацё́рным |
фарбацё́рнымі |
М. |
фарбацё́рным |
фарбацё́рнай |
фарбацё́рным |
фарбацё́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
фарбо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фарбо́ўнік |
Р. |
фарбо́ўніку |
Д. |
фарбо́ўніку |
В. |
фарбо́ўнік |
Т. |
фарбо́ўнікам |
М. |
фарбо́ўніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фарва́куум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фарва́куум |
Р. |
фарва́кууму |
Д. |
фарва́кууму |
В. |
фарва́куум |
Т. |
фарва́куумам |
М. |
фарва́кууме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
фарва́куумны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фарва́куумны |
фарва́куумная |
фарва́куумнае |
фарва́куумныя |
Р. |
фарва́куумнага |
фарва́куумнай фарва́куумнае |
фарва́куумнага |
фарва́куумных |
Д. |
фарва́куумнаму |
фарва́куумнай |
фарва́куумнаму |
фарва́куумным |
В. |
фарва́куумны (неадуш.) фарва́куумнага (адуш.) |
фарва́куумную |
фарва́куумнае |
фарва́куумныя (неадуш.) фарва́куумных (адуш.) |
Т. |
фарва́куумным |
фарва́куумнай фарва́куумнаю |
фарва́куумным |
фарва́куумнымі |
М. |
фарва́куумным |
фарва́куумнай |
фарва́куумным |
фарва́куумных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.