фарбацё́рка

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фарбацё́рка фарбацё́ркі
Р. фарбацё́ркі фарбацё́рак
Д. фарбацё́рцы фарбацё́ркам
В. фарбацё́рку фарбацё́ркі
Т. фарбацё́ркай
фарбацё́ркаю		 фарбацё́ркамі
М. фарбацё́рцы фарбацё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)