нава́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нава́лены |
нава́леная |
нава́ленае |
нава́леныя |
| Р. |
нава́ленага |
нава́ленай нава́ленае |
нава́ленага |
нава́леных |
| Д. |
нава́ленаму |
нава́ленай |
нава́ленаму |
нава́леным |
| В. |
нава́лены (неадуш.) нава́ленага (адуш.) |
нава́леную |
нава́ленае |
нава́леныя (неадуш.) нава́леных (адуш.) |
| Т. |
нава́леным |
нава́ленай нава́ленаю |
нава́леным |
нава́ленымі |
| М. |
нава́леным |
нава́ленай |
нава́леным |
нава́леных |
Кароткая форма: нава́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Навале́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Навале́ссе |
| Р. |
Навале́сся |
| Д. |
Навале́ссю |
| В. |
Навале́ссе |
| Т. |
Навале́ссем |
| М. |
Навале́ссі |
навалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалю́ся |
нава́лімся |
| 2-я ас. |
нава́лішся |
нава́ліцеся |
| 3-я ас. |
нава́ліцца |
нава́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
навалі́ўся |
навалі́ліся |
| ж. |
навалі́лася |
| н. |
навалі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навалі́ся |
навалі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навалі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалю́ |
нава́лім |
| 2-я ас. |
нава́ліш |
нава́ліце |
| 3-я ас. |
нава́ліць |
нава́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
навалі́ў |
навалі́лі |
| ж. |
навалі́ла |
| н. |
навалі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
навалі́ |
навалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нава́лка |
| Р. |
нава́лкі |
| Д. |
нава́лцы |
| В. |
нава́лку |
| Т. |
нава́лкай нава́лкаю |
| М. |
нава́лцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Навало́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Навало́кі |
| Р. |
Навало́к Навало́каў |
| Д. |
Навало́кам |
| В. |
Навало́кі |
| Т. |
Навало́камі |
| М. |
Навало́ках |
навало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навало́чаны |
навало́чаная |
навало́чанае |
навало́чаныя |
| Р. |
навало́чанага |
навало́чанай навало́чанае |
навало́чанага |
навало́чаных |
| Д. |
навало́чанаму |
навало́чанай |
навало́чанаму |
навало́чаным |
| В. |
навало́чаны (неадуш.) навало́чанага (адуш.) |
навало́чаную |
навало́чанае |
навало́чаныя (неадуш.) навало́чаных (адуш.) |
| Т. |
навало́чаным |
навало́чанай навало́чанаю |
навало́чаным |
навало́чанымі |
| М. |
навало́чаным |
навало́чанай |
навало́чаным |
навало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навало́чаны |
навало́чаная |
навало́чанае |
навало́чаныя |
| Р. |
навало́чанага |
навало́чанай навало́чанае |
навало́чанага |
навало́чаных |
| Д. |
навало́чанаму |
навало́чанай |
навало́чанаму |
навало́чаным |
| В. |
навало́чаны (неадуш.) навало́чанага (адуш.) |
навало́чаную |
навало́чанае |
навало́чаныя (неадуш.) навало́чаных (адуш.) |
| Т. |
навало́чаным |
навало́чанай навало́чанаю |
навало́чаным |
навало́чанымі |
| М. |
навало́чаным |
навало́чанай |
навало́чаным |
навало́чаных |
Кароткая форма: навало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
навало́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
навало́чка |
навало́чкі |
| Р. |
навало́чкі |
навало́чак |
| Д. |
навало́чцы |
навало́чкам |
| В. |
навало́чку |
навало́чкі |
| Т. |
навало́чкай навало́чкаю |
навало́чкамі |
| М. |
навало́чцы |
навало́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
навалту́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
навалту́жуся |
навалту́зімся |
| 2-я ас. |
навалту́зішся |
навалту́зіцеся |
| 3-я ас. |
навалту́зіцца |
навалту́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
навалту́зіўся |
навалту́зіліся |
| ж. |
навалту́зілася |
| н. |
навалту́зілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
навалту́зіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.