Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бяля́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. бяля́вы бяля́выя
Р. бяля́вага бяля́вых
Д. бяля́ваму бяля́вым
В. бяля́вага (адуш.) бяля́вых (адуш.)
Т. бяля́вым бяля́вымі
М. бяля́вым бяля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бяля́еўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бяля́еўка
Р. Бяля́еўкі
Д. Бяля́еўцы
В. Бяля́еўку
Т. Бяля́еўкай
Бяля́еўкаю
М. Бяля́еўцы

бяля́к

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́к белякі́
Р. беляка́ беляко́ў
Д. беляку́ беляка́м
В. беляка́ беляко́ў
Т. беляко́м беляка́мі
М. беляку́ беляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяля́к

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́к белякі́
Р. беляка́ беляко́ў
Д. беляку́ беляка́м
В. беляка́ беляко́ў
Т. беляко́м беляка́мі
М. беляку́ беляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бяля́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяля́кі
Р. Бяля́каў
Д. Бяля́кам
В. Бяля́кі
Т. Бяля́камі
М. Бяля́ках

бяля́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́на бяля́ны
Р. бяля́ны бяля́н
Д. бяля́не бяля́нам
В. бяля́ну бяля́ны
Т. бяля́най
бяля́наю
бяля́намі
М. бяля́не бяля́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бяля́начка

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́начка бяля́начкі
Р. бяля́начкі бяля́начак
Д. бяля́начцы бяля́начкам
В. бяля́начку бяля́начак
Т. бяля́начкай
бяля́начкаю
бяля́начкамі
М. бяля́начцы бяля́начках

Крыніцы: piskunou2012.

Бяля́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяля́нішкі
Р. Бяля́нішак
Бяля́нішкаў
Д. Бяля́нішкам
В. Бяля́нішкі
Т. Бяля́нішкамі
М. Бяля́нішках

бяля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́нка бяля́нкі
Р. бяля́нкі бяля́нак
Д. бяля́нцы бяля́нкам
В. бяля́нку бяля́нак
Т. бяля́нкай
бяля́нкаю
бяля́нкамі
М. бяля́нцы бяля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Бяля́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бяля́нкава
Р. Бяля́нкава
Д. Бяля́нкаву
В. Бяля́нкава
Т. Бяля́нкавам
М. Бяля́нкаве