бяля́начка
‘жанчына’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бяля́начка | бяля́начкі | |
| бяля́начкі | бяля́начак | |
| бяля́начцы | бяля́начкам | |
| бяля́начку | бяля́начак | |
| бяля́начкай бяля́начкаю |
бяля́начкамі | |
| бяля́начцы | бяля́начках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)