бяля́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. бяля́вы бяля́выя
Р. бяля́вага бяля́вых
Д. бяля́ваму бяля́вым
В. бяля́вага (адуш.) бяля́вых (адуш.)
Т. бяля́вым бяля́вымі
М. бяля́вым бяля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)