бяля́к

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́к белякі́
Р. беляка́ беляко́ў
Д. беляку́ беляка́м
В. беляка́ беляко́ў
Т. беляко́м беляка́мі
М. беляку́ беляка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)