бяля́к
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бяля́к | белякі́ | |
| беляка́ | беляко́ў | |
| беляку́ | беляка́м | |
| беляка́ | беляко́ў | |
| беляко́м | беляка́мі | |
| беляку́ | беляка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)