Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б г е ё ж з і к л н о р с у х ц ш ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

марху́р

‘казёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	марху́р	марху́ры
Р.	марху́ра	марху́раў
Д.	марху́ру	марху́рам
В.	марху́ра	марху́раў
Т.	марху́рам	марху́рамі
М.	марху́ры	марху́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Марцабалі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Марцабалі́на
Р.	Марцабалі́на
Д.	Марцабалі́ну
В.	Марцабалі́на
Т.	Марцабалі́нам
М.	Марцабалі́не

марцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	марцава́нне
Р.	марцава́ння
Д.	марцава́нню
В.	марцава́нне
Т.	марцава́ннем
М.	марцава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

марцава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	марцу́юся	марцу́емся
2-я ас.	марцу́ешся	марцу́ецеся
3-я ас.	марцу́ецца	марцу́юцца
Прошлы час
м.	марцава́ўся	марцава́ліся
ж.	марцава́лася
н.	марцава́лася
Загадны лад
2-я ас.	марцу́йся	марцу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	марцу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

марцава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	марцу́ю	марцу́ем
2-я ас.	марцу́еш	марцу́еце
3-я ас.	марцу́е	марцу́юць
Прошлы час
м.	марцава́ў	марцава́лі
ж.	марцава́ла
н.	марцава́ла
Загадны лад
2-я ас.	марцу́й	марцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	марцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ма́рцін

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Ма́рцін	Ма́рціны
Р.	Ма́рціна	Ма́рцінаў
Д.	Ма́рціну	Ма́рцінам
В.	Ма́рціна	Ма́рцінаў
Т.	Ма́рцінам	Ма́рцінамі
М.	Ма́рціне	Ма́рцінах

Ма́рцінава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ма́рцінава
Р.	Ма́рцінава
Д.	Ма́рцінаву
В.	Ма́рцінава
Т.	Ма́рцінавам
М.	Ма́рцінаве

Марці́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Марці́нава
Р.	Марці́нава
Д.	Марці́наву
В.	Марці́нава
Т.	Марці́навам
М.	Марці́наве

Марці́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Марці́навічы
Р.	Марці́навіч Марці́навічаў
Д.	Марці́навічам
В.	Марці́навічы
Т.	Марці́навічамі
М.	Марці́навічах

Марці́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Марці́наўка
Р.	Марці́наўкі
Д.	Марці́наўцы
В.	Марці́наўку
Т.	Марці́наўкай Марці́наўкаю
М.	Марці́наўцы