Марці́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Марці́наўка
Р. Марці́наўкі
Д. Марці́наўцы
В. Марці́наўку
Т. Марці́наўкай
Марці́наўкаю
М. Марці́наўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)