марху́р
‘казёл’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| марху́р | марху́ры | |
| марху́ра | марху́раў | |
| марху́ру | марху́рам | |
| марху́ра | марху́раў | |
| марху́рам | марху́рамі | |
| марху́ры | марху́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)