здурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
здурэ́нне |
Р. |
здурэ́ння |
Д. |
здурэ́нню |
В. |
здурэ́нне |
Т. |
здурэ́ннем |
М. |
здурэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
здурэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здурэ́ю |
здурэ́ем |
2-я ас. |
здурэ́еш |
здурэ́еце |
3-я ас. |
здурэ́е |
здурэ́юць |
Прошлы час |
м. |
здурэ́ў |
здурэ́лі |
ж. |
здурэ́ла |
н. |
здурэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здурэ́й |
здурэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здурэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зду́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зду́ты |
зду́тая |
зду́тае |
зду́тыя |
Р. |
зду́тага |
зду́тай зду́тае |
зду́тага |
зду́тых |
Д. |
зду́таму |
зду́тай |
зду́таму |
зду́тым |
В. |
зду́ты (неадуш.) зду́тага (адуш.) |
зду́тую |
зду́тае |
зду́тыя (неадуш.) зду́тых (адуш.) |
Т. |
зду́тым |
зду́тай зду́таю |
зду́тым |
зду́тымі |
М. |
зду́тым |
зду́тай |
зду́тым |
зду́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
зду́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зду́ты |
зду́тая |
зду́тае |
зду́тыя |
Р. |
зду́тага |
зду́тай зду́тае |
зду́тага |
зду́тых |
Д. |
зду́таму |
зду́тай |
зду́таму |
зду́тым |
В. |
зду́ты (неадуш.) зду́тага (адуш.) |
зду́тую |
зду́тае |
зду́тыя (неадуш.) зду́тых (адуш.) |
Т. |
зду́тым |
зду́тай зду́таю |
зду́тым |
зду́тымі |
М. |
зду́тым |
зду́тай |
зду́тым |
зду́тых |
Кароткая форма: зду́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
зду́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зду́ю |
зду́ем |
2-я ас. |
зду́еш |
зду́еце |
3-я ас. |
зду́е |
зду́юць |
Прошлы час |
м. |
зду́ў |
зду́лі |
ж. |
зду́ла |
н. |
зду́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зду́й |
зду́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зду́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зду́шана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зду́шана |
- |
- |
зду́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зду́шанасць |
Р. |
зду́шанасці |
Д. |
зду́шанасці |
В. |
зду́шанасць |
Т. |
зду́шанасцю |
М. |
зду́шанасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
зду́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зду́шаны |
зду́шаная |
зду́шанае |
зду́шаныя |
Р. |
зду́шанага |
зду́шанай зду́шанае |
зду́шанага |
зду́шаных |
Д. |
зду́шанаму |
зду́шанай |
зду́шанаму |
зду́шаным |
В. |
зду́шаны (неадуш.) зду́шанага (адуш.) |
зду́шаную |
зду́шанае |
зду́шаныя (неадуш.) зду́шаных (адуш.) |
Т. |
зду́шаным |
зду́шанай зду́шанаю |
зду́шаным |
зду́шанымі |
М. |
зду́шаным |
зду́шанай |
зду́шаным |
зду́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зду́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зду́шаны |
зду́шаная |
зду́шанае |
зду́шаныя |
Р. |
зду́шанага |
зду́шанай зду́шанае |
зду́шанага |
зду́шаных |
Д. |
зду́шанаму |
зду́шанай |
зду́шанаму |
зду́шаным |
В. |
зду́шаны (неадуш.) зду́шанага (адуш.) |
зду́шаную |
зду́шанае |
зду́шаныя (неадуш.) зду́шаных (адуш.) |
Т. |
зду́шаным |
зду́шанай зду́шанаю |
зду́шаным |
зду́шанымі |
М. |
зду́шаным |
зду́шанай |
зду́шаным |
зду́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.