Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вы́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́шка вы́шкі
Р. вы́шкі вы́шак
Д. вы́шцы вы́шкам
В. вы́шку вы́шкі
Т. вы́шкай
вы́шкаю
вы́шкамі
М. вы́шцы вы́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вы́шкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́шкава
Р. Вы́шкава
Д. Вы́шкаву
В. Вы́шкава
Т. Вы́шкавам
М. Вы́шкаве

вы́шкал

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́шкал
Р. вы́шкалу
Д. вы́шкалу
В. вы́шкал
Т. вы́шкалам
М. вы́шкале

Крыніцы: piskunou2012.

вы́шкалены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шкалены вы́шкаленая вы́шкаленае вы́шкаленыя
Р. вы́шкаленага вы́шкаленай
вы́шкаленае
вы́шкаленага вы́шкаленых
Д. вы́шкаленаму вы́шкаленай вы́шкаленаму вы́шкаленым
В. вы́шкалены (неадуш.)
вы́шкаленага (адуш.)
вы́шкаленую вы́шкаленае вы́шкаленыя (неадуш.)
вы́шкаленых (адуш.)
Т. вы́шкаленым вы́шкаленай
вы́шкаленаю
вы́шкаленым вы́шкаленымі
М. вы́шкаленым вы́шкаленай вы́шкаленым вы́шкаленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́шкалены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шкалены вы́шкаленая вы́шкаленае вы́шкаленыя
Р. вы́шкаленага вы́шкаленай
вы́шкаленае
вы́шкаленага вы́шкаленых
Д. вы́шкаленаму вы́шкаленай вы́шкаленаму вы́шкаленым
В. вы́шкалены (неадуш.)
вы́шкаленага (адуш.)
вы́шкаленую вы́шкаленае вы́шкаленыя (неадуш.)
вы́шкаленых (адуш.)
Т. вы́шкаленым вы́шкаленай
вы́шкаленаю
вы́шкаленым вы́шкаленымі
М. вы́шкаленым вы́шкаленай вы́шкаленым вы́шкаленых

Кароткая форма: вы́шкалена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́шкаліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шкалю вы́шкалім
2-я ас. вы́шкаліш вы́шкаліце
3-я ас. вы́шкаліць вы́шкаляць
Прошлы час
м. вы́шкаліў вы́шкалілі
ж. вы́шкаліла
н. вы́шкаліла
Загадны лад
2-я ас. вы́шкалі вы́шкаліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шкаліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вышкаманта́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вышкаманта́жнік вышкаманта́жнікі
Р. вышкаманта́жніка вышкаманта́жнікаў
Д. вышкаманта́жніку вышкаманта́жнікам
В. вышкаманта́жніка вышкаманта́жнікаў
Т. вышкаманта́жнікам вышкаманта́жнікамі
М. вышкаманта́жніку вышкаманта́жніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вышкаманта́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышкаманта́жны вышкаманта́жная вышкаманта́жнае вышкаманта́жныя
Р. вышкаманта́жнага вышкаманта́жнай
вышкаманта́жнае
вышкаманта́жнага вышкаманта́жных
Д. вышкаманта́жнаму вышкаманта́жнай вышкаманта́жнаму вышкаманта́жным
В. вышкаманта́жны (неадуш.)
вышкаманта́жнага (адуш.)
вышкаманта́жную вышкаманта́жнае вышкаманта́жныя (неадуш.)
вышкаманта́жных (адуш.)
Т. вышкаманта́жным вышкаманта́жнай
вышкаманта́жнаю
вышкаманта́жным вышкаманта́жнымі
М. вышкаманта́жным вышкаманта́жнай вышкаманта́жным вышкаманта́жных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Вы́шкаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вы́шкаўка
Р. Вы́шкаўкі
Д. Вы́шкаўцы
В. Вы́шкаўку
Т. Вы́шкаўкай
Вы́шкаўкаю
М. Вы́шкаўцы

Вы́шкаў-Бу́рыцкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Вы́шкаў-Бу́рыцкае
Р. Вы́шкаў-Бу́рыцкага
Д. Вы́шкаў-Бу́рыцкаму
В. Вы́шкаў-Бу́рыцкае
Т. Вы́шкаў-Бу́рыцкім
М. Вы́шкаў-Бу́рыцкім