Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгдзклмнпрстўфця

цыямо́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыямо́псіс
Р. цыямо́псісу
Д. цыямо́псісу
В. цыямо́псіс
Т. цыямо́псісам
М. цыямо́псісе

Крыніцы: piskunou2012.

цыя́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыя́н
Р. цыя́ну
Д. цыя́ну
В. цыя́н
Т. цыя́нам
М. цыя́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянабактэ́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыянабактэ́рыя цыянабактэ́рыі
Р. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рый
Д. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рыям
В. цыянабактэ́рыю цыянабактэ́рый
Т. цыянабактэ́рыяй
цыянабактэ́рыяю		 цыянабактэ́рыямі
М. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цыянабактэ́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыянабактэ́рыя цыянабактэ́рыі
Р. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рый
Д. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рыям
В. цыянабактэ́рыю цыянабактэ́рыі
Т. цыянабактэ́рыяй
цыянабактэ́рыяю		 цыянабактэ́рыямі
М. цыянабактэ́рыі цыянабактэ́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыянава́нне
Р. цыянава́ння
Д. цыянава́нню
В. цыянава́нне
Т. цыянава́ннем
М. цыянава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянава́ны цыянава́ная цыянава́нае цыянава́ныя
Р. цыянава́нага цыянава́най
цыянава́нае		 цыянава́нага цыянава́ных
Д. цыянава́наму цыянава́най цыянава́наму цыянава́ным
В. цыянава́ны (неадуш.)
цыянава́нага (адуш.)		 цыянава́ную цыянава́нае цыянава́ныя (неадуш.)
цыянава́ных (адуш.)
Т. цыянава́ным цыянава́най
цыянава́наю		 цыянава́ным цыянава́нымі
М. цыянава́ным цыянава́най цыянава́ным цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянава́ны цыянава́ная цыянава́нае цыянава́ныя
Р. цыянава́нага цыянава́най
цыянава́нае		 цыянава́нага цыянава́ных
Д. цыянава́наму цыянава́най цыянава́наму цыянава́ным
В. цыянава́ны (неадуш.)
цыянава́нага (адуш.)		 цыянава́ную цыянава́нае цыянава́ныя (неадуш.)
цыянава́ных (адуш.)
Т. цыянава́ным цыянава́най
цыянава́наю		 цыянава́ным цыянава́нымі
М. цыянава́ным цыянава́най цыянава́ным цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыянава́ны цыянава́ная цыянава́нае цыянава́ныя
Р. цыянава́нага цыянава́най
цыянава́нае		 цыянава́нага цыянава́ных
Д. цыянава́наму цыянава́най цыянава́наму цыянава́ным
В. цыянава́ны (неадуш.)
цыянава́нага (адуш.)		 цыянава́ную цыянава́нае цыянава́ныя (неадуш.)
цыянава́ных (адуш.)
Т. цыянава́ным цыянава́най
цыянава́наю		 цыянава́ным цыянава́нымі
М. цыянава́ным цыянава́най цыянава́ным цыянава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цыяну́ецца цыяну́юцца
Прошлы час
м. цыянава́ўся цыянава́ліся
ж. цыянава́лася
н. цыянава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час цыяну́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

цыянава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цыяну́ю цыяну́ем
2-я ас. цыяну́еш цыяну́еце
3-я ас. цыяну́е цыяну́юць
Прошлы час
м. цыянава́ў цыянава́лі
ж. цыянава́ла
н. цыянава́ла
Загадны лад
2-я ас. цыяну́й цыяну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цыяну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.