неаіндуі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неаіндуі́ст |
неаіндуі́сты |
Р. |
неаіндуі́ста |
неаіндуі́стаў |
Д. |
неаіндуі́сту |
неаіндуі́стам |
В. |
неаіндуі́ста |
неаіндуі́стаў |
Т. |
неаіндуі́стам |
неаіндуі́стамі |
М. |
неаіндуі́сце |
неаіндуі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
неакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неакава́ны |
неакава́ная |
неакава́нае |
неакава́ныя |
Р. |
неакава́нага |
неакава́най неакава́нае |
неакава́нага |
неакава́ных |
Д. |
неакава́наму |
неакава́най |
неакава́наму |
неакава́ным |
В. |
неакава́ны (неадуш.) неакава́нага (адуш.) |
неакава́ную |
неакава́нае |
неакава́ныя (неадуш.) неакава́ных (адуш.) |
Т. |
неакава́ным |
неакава́най неакава́наю |
неакава́ным |
неакава́нымі |
М. |
неакава́ным |
неакава́най |
неакава́ным |
неакава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неакадэмі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неакадэмі́чнасць |
Р. |
неакадэмі́чнасці |
Д. |
неакадэмі́чнасці |
В. |
неакадэмі́чнасць |
Т. |
неакадэмі́чнасцю |
М. |
неакадэмі́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаказа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неаказа́нне |
Р. |
неаказа́ння |
Д. |
неаказа́нню |
В. |
неаказа́нне |
Т. |
неаказа́ннем |
М. |
неаказа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
неакаланіза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неакаланіза́тар |
неакаланіза́тары |
Р. |
неакаланіза́тара |
неакаланіза́тараў |
Д. |
неакаланіза́тару |
неакаланіза́тарам |
В. |
неакаланіза́тара |
неакаланіза́тараў |
Т. |
неакаланіза́тарам |
неакаланіза́тарамі |
М. |
неакаланіза́тару |
неакаланіза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неакаланіялі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неакаланіялі́зм |
Р. |
неакаланіялі́зму |
Д. |
неакаланіялі́зму |
В. |
неакаланіялі́зм |
Т. |
неакаланіялі́змам |
М. |
неакаланіялі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неакаланіялі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неакаланіялі́ст |
неакаланіялі́сты |
Р. |
неакаланіялі́ста |
неакаланіялі́стаў |
Д. |
неакаланіялі́сту |
неакаланіялі́стам |
В. |
неакаланіялі́ста |
неакаланіялі́стаў |
Т. |
неакаланіялі́стам |
неакаланіялі́стамі |
М. |
неакаланіялі́сце |
неакаланіялі́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.