Verbum

анлайнавы слоўнік

нарэ́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарэ́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Нарэ́йкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Нарэ́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Нарэ́йкішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Нарэ́йшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Нарэ́шавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

нарэ́шце

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
нарэ́шце	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нар’я́н-ма́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нар’я́н-ма́рскі	нар’я́н-ма́рская	нар’я́н-ма́рскае	нар’я́н-ма́рскія
Р.	нар’я́н-ма́рскага	нар’я́н-ма́рскай нар’я́н-ма́рскае	нар’я́н-ма́рскага	нар’я́н-ма́рскіх
Д.	нар’я́н-ма́рскаму	нар’я́н-ма́рскай	нар’я́н-ма́рскаму	нар’я́н-ма́рскім
В.	нар’я́н-ма́рскі (неадуш.) нар’я́н-ма́рскага (адуш.)	нар’я́н-ма́рскую	нар’я́н-ма́рскае	нар’я́н-ма́рскія (неадуш.) нар’я́н-ма́рскіх (адуш.)
Т.	нар’я́н-ма́рскім	нар’я́н-ма́рскай нар’я́н-ма́рскаю	нар’я́н-ма́рскім	нар’я́н-ма́рскімі
М.	нар’я́н-ма́рскім	нар’я́н-ма́рскай	нар’я́н-ма́рскім	нар’я́н-ма́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.