напінды́рваць
‘пышна апранаць каго-небудзь; выстаўляць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напінды́рваю |
напінды́рваем |
2-я ас. |
напінды́рваеш |
напінды́рваеце |
3-я ас. |
напінды́рвае |
напінды́рваюць |
Прошлы час |
м. |
напінды́рваў |
напінды́рвалі |
ж. |
напінды́рвала |
н. |
напінды́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
напінды́рвай |
напінды́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
напінды́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
напінды́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напінды́руся |
напінды́рымся |
2-я ас. |
напінды́рышся |
напінды́рыцеся |
3-я ас. |
напінды́рыцца |
напінды́рацца |
Прошлы час |
м. |
напінды́рыўся |
напінды́рыліся |
ж. |
напінды́рылася |
н. |
напінды́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
напінды́рся |
напінды́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
напінды́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
напінды́рыць
‘пышна апрануць каго-небудзь; выставіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напінды́ру |
напінды́рым |
2-я ас. |
напінды́рыш |
напінды́рыце |
3-я ас. |
напінды́рыць |
напінды́раць |
Прошлы час |
м. |
напінды́рыў |
напінды́рылі |
ж. |
напінды́рыла |
н. |
напінды́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
напінды́р |
напінды́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
напінды́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
напіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
напіра́нне |
Р. |
напіра́ння |
Д. |
напіра́нню |
В. |
напіра́нне |
Т. |
напіра́ннем |
М. |
напіра́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
напіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напіра́юся |
напіра́емся |
2-я ас. |
напіра́ешся |
напіра́ецеся |
3-я ас. |
напіра́ецца |
напіра́юцца |
Прошлы час |
м. |
напіра́ўся |
напіра́ліся |
ж. |
напіра́лася |
н. |
напіра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
напіра́йся |
напіра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
напіра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
напіра́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
напіра́ю |
напіра́ем |
2-я ас. |
напіра́еш |
напіра́еце |
3-я ас. |
напіра́е |
напіра́юць |
Прошлы час |
м. |
напіра́ў |
напіра́лі |
ж. |
напіра́ла |
н. |
напіра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
напіра́й |
напіра́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
напіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́піс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
на́піс |
на́пісы |
Р. |
на́пісу |
на́пісаў |
Д. |
на́пісу |
на́пісам |
В. |
на́піс |
на́пісы |
Т. |
на́пісам |
на́пісамі |
М. |
на́пісе |
на́пісах |
Крыніцы:
piskunou2012.
напіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
напіса́нне |
Р. |
напіса́ння |
Д. |
напіса́нню |
В. |
напіса́нне |
Т. |
напіса́ннем |
М. |
напіса́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
напі́саны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напі́саны |
напі́саная |
напі́санае |
напі́саныя |
Р. |
напі́санага |
напі́санай напі́санае |
напі́санага |
напі́саных |
Д. |
напі́санаму |
напі́санай |
напі́санаму |
напі́саным |
В. |
напі́саны (неадуш.) напі́санага (адуш.) |
напі́саную |
напі́санае |
напі́саныя (неадуш.) напі́саных (адуш.) |
Т. |
напі́саным |
напі́санай напі́санаю |
напі́саным |
напі́санымі |
М. |
напі́саным |
напі́санай |
напі́саным |
напі́саных |
Кароткая форма: напі́сана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.