Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агдёжзйклмнопрстфхцчш

Ме́мфіс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ме́мфіс
Р. Ме́мфіса
Д. Ме́мфісу
В. Ме́мфіс
Т. Ме́мфісам
М. Ме́мфісе

ме́мфіскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́мфіскі ме́мфіская ме́мфіскае ме́мфіскія
Р. ме́мфіскага ме́мфіскай
ме́мфіскае		 ме́мфіскага ме́мфіскіх
Д. ме́мфіскаму ме́мфіскай ме́мфіскаму ме́мфіскім
В. ме́мфіскі (неадуш.)
ме́мфіскага (адуш.)		 ме́мфіскую ме́мфіскае ме́мфіскія (неадуш.)
ме́мфіскіх (адуш.)
Т. ме́мфіскім ме́мфіскай
ме́мфіскаю		 ме́мфіскім ме́мфіскімі
М. ме́мфіскім ме́мфіскай ме́мфіскім ме́мфіскіх

Іншыя варыянты: мемфі́скі.

Крыніцы: piskunou2012.

мемфі́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мемфі́скі мемфі́ская мемфі́скае мемфі́скія
Р. мемфі́скага мемфі́скай
мемфі́скае		 мемфі́скага мемфі́скіх
Д. мемфі́скаму мемфі́скай мемфі́скаму мемфі́скім
В. мемфі́скі (неадуш.)
мемфі́скага (адуш.)		 мемфі́скую мемфі́скае мемфі́скія (неадуш.)
мемфі́скіх (адуш.)
Т. мемфі́скім мемфі́скай
мемфі́скаю		 мемфі́скім мемфі́скімі
М. мемфі́скім мемфі́скай мемфі́скім мемфі́скіх

Іншыя варыянты: ме́мфіскі.

Крыніцы: piskunou2012.

ме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ме́на
Р. ме́ны
Д. ме́не
В. ме́ну
Т. ме́най
ме́наю
М. ме́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менавазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. менавазі́н
Р. менавазі́ну
Д. менавазі́ну
В. менавазі́н
Т. менавазі́нам
М. менавазі́не

Крыніцы: piskunou2012.

менава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менава́ны менава́ная менава́нае менава́ныя
Р. менава́нага менава́най
менава́нае		 менава́нага менава́ных
Д. менава́наму менава́най менава́наму менава́ным
В. менава́ны (неадуш.)
менава́нага (адуш.)		 менава́ную менава́нае менава́ныя (неадуш.)
менава́ных (адуш.)
Т. менава́ным менава́най
менава́наю		 менава́ным менава́нымі
М. менава́ным менава́най менава́ным менава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

менава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менава́ны менава́ная менава́нае менава́ныя
Р. менава́нага менава́най
менава́нае		 менава́нага менава́ных
Д. менава́наму менава́най менава́наму менава́ным
В. менава́ны (неадуш.)
менава́нага (адуш.)		 менава́ную менава́нае менава́ныя (неадуш.)
менава́ных (адуш.)
Т. менава́ным менава́най
менава́наю		 менава́ным менава́нымі
М. менава́ным менава́най менава́ным менава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

менава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менава́ны менава́ная менава́нае менава́ныя
Р. менава́нага менава́най
менава́нае		 менава́нага менава́ных
Д. менава́наму менава́най менава́наму менава́ным
В. менава́ны (неадуш.)
менава́нага (адуш.)		 менава́ную менава́нае менава́ныя (неадуш.)
менава́ных (адуш.)
Т. менава́ным менава́най
менава́наю		 менава́ным менава́нымі
М. менава́ным менава́най менава́ным менава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

менава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мяну́юся мяну́емся
2-я ас. мяну́ешся мяну́ецеся
3-я ас. мяну́ецца мяну́юцца
Прошлы час
м. менава́ўся менава́ліся
ж. менава́лася
н. менава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час мяну́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

менава́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мяну́ю мяну́ем
2-я ас. мяну́еш мяну́еце
3-я ас. мяну́е мяну́юць
Прошлы час
м. менава́ў менава́лі
ж. менава́ла
н. менава́ла
Загадны лад
2-я ас. мяну́й мяну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мяну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.