Verbum

анлайнавы слоўнік

Гаро́хаўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

гаро́хаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Гаро́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

гаро́хаўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гаро́хаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гаро́хаўскі	гаро́хаўская	гаро́хаўскае	гаро́хаўскія
Р.	гаро́хаўскага	гаро́хаўскай гаро́хаўскае	гаро́хаўскага	гаро́хаўскіх
Д.	гаро́хаўскаму	гаро́хаўскай	гаро́хаўскаму	гаро́хаўскім
В.	гаро́хаўскі (неадуш.) гаро́хаўскага (адуш.)	гаро́хаўскую	гаро́хаўскае	гаро́хаўскія (неадуш.) гаро́хаўскіх (адуш.)
Т.	гаро́хаўскім	гаро́хаўскай гаро́хаўскаю	гаро́хаўскім	гаро́хаўскімі
М.	гаро́хаўскім	гаро́хаўскай	гаро́хаўскім	гаро́хаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гаро́хаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

гаро́хвінне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гаро́чыцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гаро́чыцкі	гаро́чыцкая	гаро́чыцкае	гаро́чыцкія
Р.	гаро́чыцкага	гаро́чыцкай гаро́чыцкае	гаро́чыцкага	гаро́чыцкіх
Д.	гаро́чыцкаму	гаро́чыцкай	гаро́чыцкаму	гаро́чыцкім
В.	гаро́чыцкі (неадуш.) гаро́чыцкага (адуш.)	гаро́чыцкую	гаро́чыцкае	гаро́чыцкія (неадуш.) гаро́чыцкіх (адуш.)
Т.	гаро́чыцкім	гаро́чыцкай гаро́чыцкаю	гаро́чыцкім	гаро́чыцкімі
М.	гаро́чыцкім	гаро́чыцкай	гаро́чыцкім	гаро́чыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гаро́чыцкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Гаро́чычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы