ша́пачкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ша́пачкавы |
ша́пачкавая |
ша́пачкавае |
ша́пачкавыя |
Р. |
ша́пачкавага |
ша́пачкавай ша́пачкавае |
ша́пачкавага |
ша́пачкавых |
Д. |
ша́пачкаваму |
ша́пачкавай |
ша́пачкаваму |
ша́пачкавым |
В. |
ша́пачкавы (неадуш.) ша́пачкавага (адуш.) |
ша́пачкавую |
ша́пачкавае |
ша́пачкавыя (неадуш.) ша́пачкавых (адуш.) |
Т. |
ша́пачкавым |
ша́пачкавай ша́пачкаваю |
ша́пачкавым |
ша́пачкавымі |
М. |
ша́пачкавым |
ша́пачкавай |
ша́пачкавым |
ша́пачкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ша́пачна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ша́пачна |
- |
- |
ша́пачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ша́пачнік |
ша́пачнікі |
Р. |
ша́пачніка |
ша́пачнікаў |
Д. |
ша́пачніку |
ша́пачнікам |
В. |
ша́пачніка |
ша́пачнікаў |
Т. |
ша́пачнікам |
ша́пачнікамі |
М. |
ша́пачніку |
ша́пачніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ша́пачніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ша́пачніца |
ша́пачніцы |
Р. |
ша́пачніцы |
ша́пачніц |
Д. |
ша́пачніцы |
ша́пачніцам |
В. |
ша́пачніцу |
ша́пачніц |
Т. |
ша́пачніцай ша́пачніцаю |
ша́пачніцамі |
М. |
ша́пачніцы |
ша́пачніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ша́пачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ша́пачны |
ша́пачная |
ша́пачнае |
ша́пачныя |
Р. |
ша́пачнага |
ша́пачнай ша́пачнае |
ша́пачнага |
ша́пачных |
Д. |
ша́пачнаму |
ша́пачнай |
ша́пачнаму |
ша́пачным |
В. |
ша́пачны (неадуш.) ша́пачнага (адуш.) |
ша́пачную |
ша́пачнае |
ша́пачныя (неадуш.) ша́пачных (адуш.) |
Т. |
ша́пачным |
ша́пачнай ша́пачнаю |
ша́пачным |
ша́пачнымі |
М. |
ша́пачным |
ша́пачнай |
ша́пачным |
ша́пачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шапелява́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
шапелява́тасць |
Р. |
шапелява́тасці |
Д. |
шапелява́тасці |
В. |
шапелява́тасць |
Т. |
шапелява́тасцю |
М. |
шапелява́тасці |
Крыніцы:
sbm2012.
шапелява́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шапелява́ты |
шапелява́тая |
шапелява́тае |
шапелява́тыя |
Р. |
шапелява́тага |
шапелява́тай шапелява́тае |
шапелява́тага |
шапелява́тых |
Д. |
шапелява́таму |
шапелява́тай |
шапелява́таму |
шапелява́тым |
В. |
шапелява́ты (неадуш.) шапелява́тага (адуш.) |
шапелява́тую |
шапелява́тае |
шапелява́тыя (неадуш.) шапелява́тых (адуш.) |
Т. |
шапелява́тым |
шапелява́тай шапелява́таю |
шапелява́тым |
шапелява́тымі |
М. |
шапелява́тым |
шапелява́тай |
шапелява́тым |
шапелява́тых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
Шапе́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шапе́чына |
Р. |
Шапе́чына |
Д. |
Шапе́чыну |
В. |
Шапе́чына |
Т. |
Шапе́чынам |
М. |
Шапе́чыне |
ша́пік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ша́пік |
ша́пікі |
Р. |
ша́піка |
ша́пікаў |
Д. |
ша́піку |
ша́пікам |
В. |
ша́пік |
ша́пікі |
Т. |
ша́пікам |
ша́пікамі |
М. |
ша́піку |
ша́піках |
Крыніцы:
piskunou2012.