праве́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праве́дваю |
праве́дваем |
| 2-я ас. |
праве́дваеш |
праве́дваеце |
| 3-я ас. |
праве́двае |
праве́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
праве́дваў |
праве́двалі |
| ж. |
праве́двала |
| н. |
праве́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праве́двай |
праве́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праве́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праве́дзены |
праве́дзеная |
праве́дзенае |
праве́дзеныя |
| Р. |
праве́дзенага |
праве́дзенай праве́дзенае |
праве́дзенага |
праве́дзеных |
| Д. |
праве́дзенаму |
праве́дзенай |
праве́дзенаму |
праве́дзеным |
| В. |
праве́дзены (неадуш.) праве́дзенага (адуш.) |
праве́дзеную |
праве́дзенае |
праве́дзеныя (неадуш.) праве́дзеных (адуш.) |
| Т. |
праве́дзеным |
праве́дзенай праве́дзенаю |
праве́дзеным |
праве́дзенымі |
| М. |
праве́дзеным |
праве́дзенай |
праве́дзеным |
праве́дзеных |
Кароткая форма: праве́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праве́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праве́дка |
праве́дкі |
| Р. |
праве́дкі |
праве́дак |
| Д. |
праве́дцы |
праве́дкам |
| В. |
праве́дку |
праве́дкі |
| Т. |
праве́дкай праве́дкаю |
праве́дкамі |
| М. |
праве́дцы |
праве́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пра́ведна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пра́ведна |
пра́ведней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пра́веднасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пра́веднасць |
| Р. |
пра́веднасці |
| Д. |
пра́веднасці |
| В. |
пра́веднасць |
| Т. |
пра́веднасцю |
| М. |
пра́веднасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пра́веднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пра́веднік |
пра́веднікі |
| Р. |
пра́ведніка |
пра́веднікаў |
| Д. |
пра́ведніку |
пра́веднікам |
| В. |
пра́ведніка |
пра́веднікаў |
| Т. |
пра́веднікам |
пра́веднікамі |
| М. |
пра́ведніку |
пра́ведніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пра́ведніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пра́ведніца |
пра́ведніцы |
| Р. |
пра́ведніцы |
пра́ведніц |
| Д. |
пра́ведніцы |
пра́ведніцам |
| В. |
пра́ведніцу |
пра́ведніц |
| Т. |
пра́ведніцай пра́ведніцаю |
пра́ведніцамі |
| М. |
пра́ведніцы |
пра́ведніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пра́ведніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пра́ведніцкі |
пра́ведніцкая |
пра́ведніцкае |
пра́ведніцкія |
| Р. |
пра́ведніцкага |
пра́ведніцкай пра́ведніцкае |
пра́ведніцкага |
пра́ведніцкіх |
| Д. |
пра́ведніцкаму |
пра́ведніцкай |
пра́ведніцкаму |
пра́ведніцкім |
| В. |
пра́ведніцкі (неадуш.) пра́ведніцкага (адуш.) |
пра́ведніцкую |
пра́ведніцкае |
пра́ведніцкія (неадуш.) пра́ведніцкіх (адуш.) |
| Т. |
пра́ведніцкім |
пра́ведніцкай пра́ведніцкаю |
пра́ведніцкім |
пра́ведніцкімі |
| М. |
пра́ведніцкім |
пра́ведніцкай |
пра́ведніцкім |
пра́ведніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
пра́ведны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пра́ведны |
пра́ведная |
пра́веднае |
пра́ведныя |
| Р. |
пра́веднага |
пра́веднай пра́веднае |
пра́веднага |
пра́ведных |
| Д. |
пра́веднаму |
пра́веднай |
пра́веднаму |
пра́ведным |
| В. |
пра́ведны (неадуш.) пра́веднага (адуш.) |
пра́ведную |
пра́веднае |
пра́ведныя (неадуш.) пра́ведных (адуш.) |
| Т. |
пра́ведным |
пра́веднай пра́веднаю |
пра́ведным |
пра́веднымі |
| М. |
пра́ведным |
пра́веднай |
пра́ведным |
пра́ведных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.