пра́веднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пра́веднік | пра́веднікі | |
пра́ведніка | пра́веднікаў | |
пра́ведніку | пра́веднікам | |
пра́ведніка | пра́веднікаў | |
пра́веднікам | пра́веднікамі | |
пра́ведніку | пра́ведніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)