непрыто́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыто́ены |
непрыто́еная |
непрыто́енае |
непрыто́еныя |
| Р. |
непрыто́енага |
непрыто́енай непрыто́енае |
непрыто́енага |
непрыто́еных |
| Д. |
непрыто́енаму |
непрыто́енай |
непрыто́енаму |
непрыто́еным |
| В. |
непрыто́ены (неадуш.) непрыто́енага (адуш.) |
непрыто́еную |
непрыто́енае |
непрыто́еныя (неадуш.) непрыто́еных (адуш.) |
| Т. |
непрыто́еным |
непрыто́енай непрыто́енаю |
непрыто́еным |
непрыто́енымі |
| М. |
непрыто́еным |
непрыто́енай |
непрыто́еным |
непрыто́еных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыто́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыто́ены |
непрыто́еная |
непрыто́енае |
непрыто́еныя |
| Р. |
непрыто́енага |
непрыто́енай непрыто́енае |
непрыто́енага |
непрыто́еных |
| Д. |
непрыто́енаму |
непрыто́енай |
непрыто́енаму |
непрыто́еным |
| В. |
непрыто́ены (неадуш.) непрыто́енага (адуш.) |
непрыто́еную |
непрыто́енае |
непрыто́еныя (неадуш.) непрыто́еных (адуш.) |
| Т. |
непрыто́еным |
непрыто́енай непрыто́енаю |
непрыто́еным |
непрыто́енымі |
| М. |
непрыто́еным |
непрыто́енай |
непрыто́еным |
непрыто́еных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыто́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| непрыто́мна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрыто́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрыто́мнасць |
| Р. |
непрыто́мнасці |
| Д. |
непрыто́мнасці |
| В. |
непрыто́мнасць |
| Т. |
непрыто́мнасцю |
| М. |
непрыто́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыто́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыто́мны |
непрыто́мная |
непрыто́мнае |
непрыто́мныя |
| Р. |
непрыто́мнага |
непрыто́мнай непрыто́мнае |
непрыто́мнага |
непрыто́мных |
| Д. |
непрыто́мнаму |
непрыто́мнай |
непрыто́мнаму |
непрыто́мным |
| В. |
непрыто́мны (неадуш.) непрыто́мнага (адуш.) |
непрыто́мную |
непрыто́мнае |
непрыто́мныя (неадуш.) непрыто́мных (адуш.) |
| Т. |
непрыто́мным |
непрыто́мнай непрыто́мнаю |
непрыто́мным |
непрыто́мнымі |
| М. |
непрыто́мным |
непрыто́мнай |
непрыто́мным |
непрыто́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрытры́мліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрытры́мліванне |
| Р. |
непрытры́млівання |
| Д. |
непрытры́мліванню |
| В. |
непрытры́мліванне |
| Т. |
непрытры́мліваннем |
| М. |
непрытры́мліванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
непрыту́льна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| непрыту́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыту́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрыту́льнасць |
| Р. |
непрыту́льнасці |
| Д. |
непрыту́льнасці |
| В. |
непрыту́льнасць |
| Т. |
непрыту́льнасцю |
| М. |
непрыту́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыту́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непрыту́льнік |
непрыту́льнікі |
| Р. |
непрыту́льніка |
непрыту́льнікаў |
| Д. |
непрыту́льніку |
непрыту́льнікам |
| В. |
непрыту́льніка |
непрыту́льнікаў |
| Т. |
непрыту́льнікам |
непрыту́льнікамі |
| М. |
непрыту́льніку |
непрыту́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыту́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непрыту́льніца |
непрыту́льніцы |
| Р. |
непрыту́льніцы |
непрыту́льніц |
| Д. |
непрыту́льніцы |
непрыту́льніцам |
| В. |
непрыту́льніцу |
непрыту́льніц |
| Т. |
непрыту́льніцай непрыту́льніцаю |
непрыту́льніцамі |
| М. |
непрыту́льніцы |
непрыту́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.