Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

навуко́ва-этнаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-этнаграфі́чны навуко́ва-этнаграфі́чная навуко́ва-этнаграфі́чнае навуко́ва-этнаграфі́чныя
Р. навуко́ва-этнаграфі́чнага навуко́ва-этнаграфі́чнай
навуко́ва-этнаграфі́чнае		 навуко́ва-этнаграфі́чнага навуко́ва-этнаграфі́чных
Д. навуко́ва-этнаграфі́чнаму навуко́ва-этнаграфі́чнай навуко́ва-этнаграфі́чнаму навуко́ва-этнаграфі́чным
В. навуко́ва-этнаграфі́чны (неадуш.)
навуко́ва-этнаграфі́чнага (адуш.)		 навуко́ва-этнаграфі́чную навуко́ва-этнаграфі́чнае навуко́ва-этнаграфі́чныя (неадуш.)
навуко́ва-этнаграфі́чных (адуш.)
Т. навуко́ва-этнаграфі́чным навуко́ва-этнаграфі́чнай
навуко́ва-этнаграфі́чнаю		 навуко́ва-этнаграфі́чным навуко́ва-этнаграфі́чнымі
М. навуко́ва-этнаграфі́чным навуко́ва-этнаграфі́чнай навуко́ва-этнаграфі́чным навуко́ва-этнаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

навуко́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навуко́вец навуко́ўцы
Р. навуко́ўца навуко́ўцаў
Д. навуко́ўцу навуко́ўцам
В. навуко́ўца навуко́ўцаў
Т. навуко́ўцам навуко́ўцамі
М. навуко́ўцу навуко́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

навуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́вы навуко́вая навуко́вае навуко́выя
Р. навуко́вага навуко́вай
навуко́вае		 навуко́вага навуко́вых
Д. навуко́ваму навуко́вай навуко́ваму навуко́вым
В. навуко́вы (неадуш.)
навуко́вага (адуш.)		 навуко́вую навуко́вае навуко́выя (неадуш.)
навуко́вых (адуш.)
Т. навуко́вым навуко́вай
навуко́ваю		 навуко́вым навуко́вымі
М. навуко́вым навуко́вай навуко́вым навуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Наву́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Наву́м Наву́мы
Р. Наву́ма Наву́маў
Д. Наву́му Наву́мам
В. Наву́ма Наву́маў
Т. Наву́мам Наву́мамі
М. Наву́ме Наву́мах

Наву́мавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́мавічы
Р. Наву́мавіч
Наву́мавічаў
Д. Наву́мавічам
В. Наву́мавічы
Т. Наву́мавічамі
М. Наву́мавічах

Наву́маўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Наву́маўка
Р. Наву́маўкі
Д. Наву́маўцы
В. Наву́маўку
Т. Наву́маўкай
Наву́маўкаю
М. Наву́маўцы

Наву́маўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́маўцы
Р. Наву́маўцаў
Д. Наву́маўцам
В. Наву́маўцы
Т. Наву́маўцамі
М. Наву́маўцах

Наву́менкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Наву́менкі
Р. Наву́менак
Наву́менкаў
Д. Наву́менкам
В. Наву́менкі
Т. Наву́менкамі
М. Наву́менках

навурга́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навурга́ню навурга́нім
2-я ас. навурга́ніш навурга́ніце
3-я ас. навурга́ніць навурга́няць
Прошлы час
м. навурга́ніў навурга́нілі
ж. навурга́ніла
н. навурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. навурга́нь навурга́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час навурга́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

На́вусць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. На́вусць
Р. На́вусці
Д. На́вусці
В. На́вусць
Т. На́вусцю
М. На́вусці