непрыміру́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрыміру́часць |
| Р. |
непрыміру́часці |
| Д. |
непрыміру́часці |
| В. |
непрыміру́часць |
| Т. |
непрыміру́часцю |
| М. |
непрыміру́часці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыміры́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| непрыміры́ма |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрыміры́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрыміры́масць |
| Р. |
непрыміры́масці |
| Д. |
непрыміры́масці |
| В. |
непрыміры́масць |
| Т. |
непрыміры́масцю |
| М. |
непрыміры́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыміры́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыміры́мы |
непрыміры́мая |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя |
| Р. |
непрыміры́мага |
непрыміры́май непрыміры́мае |
непрыміры́мага |
непрыміры́мых |
| Д. |
непрыміры́маму |
непрыміры́май |
непрыміры́маму |
непрыміры́мым |
| В. |
непрыміры́мы (неадуш.) непрыміры́мага (адуш.) |
непрыміры́мую |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя (неадуш.) непрыміры́мых (адуш.) |
| Т. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май непрыміры́маю |
непрыміры́мым |
непрыміры́мымі |
| М. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май |
непрыміры́мым |
непрыміры́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыміры́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыміры́мы |
непрыміры́мая |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя |
| Р. |
непрыміры́мага |
непрыміры́май непрыміры́мае |
непрыміры́мага |
непрыміры́мых |
| Д. |
непрыміры́маму |
непрыміры́май |
непрыміры́маму |
непрыміры́мым |
| В. |
непрыміры́мы (неадуш.) непрыміры́мага (адуш.) |
непрыміры́мую |
непрыміры́мае |
непрыміры́мыя (неадуш.) непрыміры́мых (адуш.) |
| Т. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май непрыміры́маю |
непрыміры́мым |
непрыміры́мымі |
| М. |
непрыміры́мым |
непрыміры́май |
непрыміры́мым |
непрыміры́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыму́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непрыму́с |
| Р. |
непрыму́су |
| Д. |
непрыму́су |
| В. |
непрыму́с |
| Т. |
непрыму́сам |
| М. |
непрыму́се |
Крыніцы:
piskunou2012.