сінакса́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сінакса́р | сінаксары́ | |
| сінаксара́ | сінаксаро́ў | |
| сінаксару́ | сінаксара́м | |
| сінакса́р | сінаксары́ | |
| сінаксаро́м | сінаксара́мі | |
| сінаксары́ | сінаксара́х |
Крыніцы:
сінакса́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сінакса́р | сінаксары́ | |
| сінаксара́ | сінаксаро́ў | |
| сінаксару́ | сінаксара́м | |
| сінакса́р | сінаксары́ | |
| сінаксаро́м | сінаксара́мі | |
| сінаксары́ | сінаксара́х |
Крыніцы:
сінакса́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сінакса́рый | сінакса́рыі | |
| сінакса́рыя | сінакса́рыяў | |
| сінакса́рыю | сінакса́рыям | |
| сінакса́рый | сінакса́рыі | |
| сінакса́рыем | сінакса́рыямі | |
| сінакса́рыі | сінакса́рыях |
Крыніцы:
сіналагі́чны
прыметнік, адносны
| сіналагі́чны | сіналагі́чная | сіналагі́чнае | сіналагі́чныя | |
| сіналагі́чнага | сіналагі́чнай сіналагі́чнае |
сіналагі́чнага | сіналагі́чных | |
| сіналагі́чнаму | сіналагі́чнай | сіналагі́чнаму | сіналагі́чным | |
| сіналагі́чны ( сіналагі́чнага ( |
сіналагі́чную | сіналагі́чнае | сіналагі́чныя ( сіналагі́чных ( |
|
| сіналагі́чным | сіналагі́чнай сіналагі́чнаю |
сіналагі́чным | сіналагі́чнымі | |
| сіналагі́чным | сіналагі́чнай | сіналагі́чным | сіналагі́чных | |
Крыніцы:
сінало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сінало́гія | |
| сінало́гіі | |
| сінало́гіі | |
| сінало́гію | |
| сінало́гіяй сінало́гіяю |
|
| сінало́гіі |
Крыніцы:
сінані́міка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сінані́міка | |
| сінані́мікі | |
| сінані́міцы | |
| сінані́міку | |
| сінані́мікай сінані́мікаю |
|
| сінані́міцы |
Крыніцы:
сінанімі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| сінанімі́чна | - | - |
сінанімі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| сінанімі́чнасць | |
| сінанімі́чнасці | |
| сінанімі́чнасці | |
| сінанімі́чнасць | |
| сінанімі́чнасцю | |
| сінанімі́чнасці |
Крыніцы:
сінанімі́чны
прыметнік, адносны
| сінанімі́чны | сінанімі́чная | сінанімі́чнае | сінанімі́чныя | |
| сінанімі́чнага | сінанімі́чнай сінанімі́чнае |
сінанімі́чнага | сінанімі́чных | |
| сінанімі́чнаму | сінанімі́чнай | сінанімі́чнаму | сінанімі́чным | |
| сінанімі́чны ( сінанімі́чнага ( |
сінанімі́чную | сінанімі́чнае | сінанімі́чныя ( сінанімі́чных ( |
|
| сінанімі́чным | сінанімі́чнай сінанімі́чнаю |
сінанімі́чным | сінанімі́чнымі | |
| сінанімі́чным | сінанімі́чнай | сінанімі́чным | сінанімі́чных | |
Крыніцы:
сінані́мія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сінані́мія | |
| сінані́міі | |
| сінані́міі | |
| сінані́мію | |
| сінані́міяй сінані́міяю |
|
| сінані́міі |
Крыніцы:
сінанімі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сінанімі́я | |
| сінанімі́і | |
| сінанімі́і | |
| сінанімі́ю | |
| сінанімі́яй сінанімі́яю |
|
| сінанімі́і |
Іншыя варыянты: сінані́мія.
Крыніцы: