Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

неажыццяві́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	неажыццяві́масць
Р.	неажыццяві́масці
Д.	неажыццяві́масці
В.	неажыццяві́масць
Т.	неажыццяві́масцю
М.	неажыццяві́масці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неажыццяві́мы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неажыццяві́мы	неажыццяві́мая	неажыццяві́мае	неажыццяві́мыя
Р.	неажыццяві́мага	неажыццяві́май неажыццяві́мае	неажыццяві́мага	неажыццяві́мых
Д.	неажыццяві́маму	неажыццяві́май	неажыццяві́маму	неажыццяві́мым
В.	неажыццяві́мы (неадуш.) неажыццяві́мага (адуш.)	неажыццяві́мую	неажыццяві́мае	неажыццяві́мыя (неадуш.) неажыццяві́мых (адуш.)
Т.	неажыццяві́мым	неажыццяві́май неажыццяві́маю	неажыццяві́мым	неажыццяві́мымі
М.	неажыццяві́мым	неажыццяві́май	неажыццяві́мым	неажыццяві́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неажыццяві́мы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неажыццяві́мы	неажыццяві́мая	неажыццяві́мае	неажыццяві́мыя
Р.	неажыццяві́мага	неажыццяві́май неажыццяві́мае	неажыццяві́мага	неажыццяві́мых
Д.	неажыццяві́маму	неажыццяві́май	неажыццяві́маму	неажыццяві́мым
В.	неажыццяві́мы (неадуш.) неажыццяві́мага (адуш.)	неажыццяві́мую	неажыццяві́мае	неажыццяві́мыя (неадуш.) неажыццяві́мых (адуш.)
Т.	неажыццяві́мым	неажыццяві́май неажыццяві́маю	неажыццяві́мым	неажыццяві́мымі
М.	неажыццяві́мым	неажыццяві́май	неажыццяві́мым	неажыццяві́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неажыццяўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	неажыццяўле́нне
Р.	неажыццяўле́ння
Д.	неажыццяўле́нню
В.	неажыццяўле́нне
Т.	неажыццяўле́ннем
М.	неажыццяўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

неажыццяўля́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	неажыццяўля́льнасць
Р.	неажыццяўля́льнасці
Д.	неажыццяўля́льнасці
В.	неажыццяўля́льнасць
Т.	неажыццяўля́льнасцю
М.	неажыццяўля́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

неажыццяўля́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неажыццяўля́льны	неажыццяўля́льная	неажыццяўля́льнае	неажыццяўля́льныя
Р.	неажыццяўля́льнага	неажыццяўля́льнай неажыццяўля́льнае	неажыццяўля́льнага	неажыццяўля́льных
Д.	неажыццяўля́льнаму	неажыццяўля́льнай	неажыццяўля́льнаму	неажыццяўля́льным
В.	неажыццяўля́льны (неадуш.) неажыццяўля́льнага (адуш.)	неажыццяўля́льную	неажыццяўля́льнае	неажыццяўля́льныя (неадуш.) неажыццяўля́льных (адуш.)
Т.	неажыццяўля́льным	неажыццяўля́льнай неажыццяўля́льнаю	неажыццяўля́льным	неажыццяўля́льнымі
М.	неажыццяўля́льным	неажыццяўля́льнай	неажыццяўля́льным	неажыццяўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неаздо́блены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаздо́блены	неаздо́бленая	неаздо́бленае	неаздо́бленыя
Р.	неаздо́бленага	неаздо́бленай неаздо́бленае	неаздо́бленага	неаздо́бленых
Д.	неаздо́бленаму	неаздо́бленай	неаздо́бленаму	неаздо́бленым
В.	неаздо́блены (неадуш.) неаздо́бленага (адуш.)	неаздо́бленую	неаздо́бленае	неаздо́бленыя (неадуш.) неаздо́бленых (адуш.)
Т.	неаздо́бленым	неаздо́бленай неаздо́бленаю	неаздо́бленым	неаздо́бленымі
М.	неаздо́бленым	неаздо́бленай	неаздо́бленым	неаздо́бленых

Крыніцы: piskunou2012.

неаздо́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неаздо́блены	неаздо́бленая	неаздо́бленае	неаздо́бленыя
Р.	неаздо́бленага	неаздо́бленай неаздо́бленае	неаздо́бленага	неаздо́бленых
Д.	неаздо́бленаму	неаздо́бленай	неаздо́бленаму	неаздо́бленым
В.	неаздо́блены (неадуш.) неаздо́бленага (адуш.)	неаздо́бленую	неаздо́бленае	неаздо́бленыя (неадуш.) неаздо́бленых (адуш.)
Т.	неаздо́бленым	неаздо́бленай неаздо́бленаю	неаздо́бленым	неаздо́бленымі
М.	неаздо́бленым	неаздо́бленай	неаздо́бленым	неаздо́бленых

Крыніцы: piskunou2012.

неазмро́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неазмро́чаны	неазмро́чаная	неазмро́чанае	неазмро́чаныя
Р.	неазмро́чанага	неазмро́чанай неазмро́чанае	неазмро́чанага	неазмро́чаных
Д.	неазмро́чанаму	неазмро́чанай	неазмро́чанаму	неазмро́чаным
В.	неазмро́чаны (неадуш.) неазмро́чанага (адуш.)	неазмро́чаную	неазмро́чанае	неазмро́чаныя (неадуш.) неазмро́чаных (адуш.)
Т.	неазмро́чаным	неазмро́чанай неазмро́чанаю	неазмро́чаным	неазмро́чанымі
М.	неазмро́чаным	неазмро́чанай	неазмро́чаным	неазмро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

неазмро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неазмро́чаны	неазмро́чаная	неазмро́чанае	неазмро́чаныя
Р.	неазмро́чанага	неазмро́чанай неазмро́чанае	неазмро́чанага	неазмро́чаных
Д.	неазмро́чанаму	неазмро́чанай	неазмро́чанаму	неазмро́чаным
В.	неазмро́чаны (неадуш.) неазмро́чанага (адуш.)	неазмро́чаную	неазмро́чанае	неазмро́чаныя (неадуш.) неазмро́чаных (адуш.)
Т.	неазмро́чаным	неазмро́чанай неазмро́чанаю	неазмро́чаным	неазмро́чанымі
М.	неазмро́чаным	неазмро́чанай	неазмро́чаным	неазмро́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)