неажыццё́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неажыццё́ўлены |
неажыццё́ўленая |
неажыццё́ўленае |
неажыццё́ўленыя |
| Р. |
неажыццё́ўленага |
неажыццё́ўленай
неажыццё́ўленае |
неажыццё́ўленага |
неажыццё́ўленых |
| Д. |
неажыццё́ўленаму |
неажыццё́ўленай |
неажыццё́ўленаму |
неажыццё́ўленым |
| В. |
неажыццё́ўлены (неадуш.)
неажыццё́ўленага (адуш.) |
неажыццё́ўленую |
неажыццё́ўленае |
неажыццё́ўленыя (неадуш.)
неажыццё́ўленых (адуш.) |
| Т. |
неажыццё́ўленым |
неажыццё́ўленай
неажыццё́ўленаю |
неажыццё́ўленым |
неажыццё́ўленымі |
| М. |
неажыццё́ўленым |
неажыццё́ўленай |
неажыццё́ўленым |
неажыццё́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
неажыццяві́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неажыццяві́масць |
| Р. |
неажыццяві́масці |
| Д. |
неажыццяві́масці |
| В. |
неажыццяві́масць |
| Т. |
неажыццяві́масцю |
| М. |
неажыццяві́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неажыццяві́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неажыццяві́мы |
неажыццяві́мая |
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мыя |
| Р. |
неажыццяві́мага |
неажыццяві́май
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мага |
неажыццяві́мых |
| Д. |
неажыццяві́маму |
неажыццяві́май |
неажыццяві́маму |
неажыццяві́мым |
| В. |
неажыццяві́мы (неадуш.)
неажыццяві́мага (адуш.) |
неажыццяві́мую |
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мыя (неадуш.)
неажыццяві́мых (адуш.) |
| Т. |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́май
неажыццяві́маю |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́мымі |
| М. |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́май |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неажыццяві́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неажыццяві́мы |
неажыццяві́мая |
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мыя |
| Р. |
неажыццяві́мага |
неажыццяві́май
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мага |
неажыццяві́мых |
| Д. |
неажыццяві́маму |
неажыццяві́май |
неажыццяві́маму |
неажыццяві́мым |
| В. |
неажыццяві́мы (неадуш.)
неажыццяві́мага (адуш.) |
неажыццяві́мую |
неажыццяві́мае |
неажыццяві́мыя (неадуш.)
неажыццяві́мых (адуш.) |
| Т. |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́май
неажыццяві́маю |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́мымі |
| М. |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́май |
неажыццяві́мым |
неажыццяві́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неажыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неажыццяўле́нне |
| Р. |
неажыццяўле́ння |
| Д. |
неажыццяўле́нню |
| В. |
неажыццяўле́нне |
| Т. |
неажыццяўле́ннем |
| М. |
неажыццяўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
неажыццяўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неажыццяўля́льнасць |
| Р. |
неажыццяўля́льнасці |
| Д. |
неажыццяўля́льнасці |
| В. |
неажыццяўля́льнасць |
| Т. |
неажыццяўля́льнасцю |
| М. |
неажыццяўля́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаздо́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаздо́блены |
неаздо́бленая |
неаздо́бленае |
неаздо́бленыя |
| Р. |
неаздо́бленага |
неаздо́бленай
неаздо́бленае |
неаздо́бленага |
неаздо́бленых |
| Д. |
неаздо́бленаму |
неаздо́бленай |
неаздо́бленаму |
неаздо́бленым |
| В. |
неаздо́блены (неадуш.)
неаздо́бленага (адуш.) |
неаздо́бленую |
неаздо́бленае |
неаздо́бленыя (неадуш.)
неаздо́бленых (адуш.) |
| Т. |
неаздо́бленым |
неаздо́бленай
неаздо́бленаю |
неаздо́бленым |
неаздо́бленымі |
| М. |
неаздо́бленым |
неаздо́бленай |
неаздо́бленым |
неаздо́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.